________________
એકત્રીસમું] આ યશદેવસૂરિ
૫૧ भ्रधानरस्माकमपि न सम्यक् श्रद्दधानं त्याह हरिभद्रसूरिः॥ न पुनः सर्वमेवेद चतुर्थाध्ययनम् ॥
મહાનિશીથસૂત્રમાં અ. ૬, ચૂ. ૨, J. ૪૫૪૪ છે.
(જેન લીટરેચર ભા. ર, પ્રશસ્તિ સંગ્રહ નં. ૪૫૮, મહાનિશીથસૂત્ર. ભાંડારકર આરિઅંટલ રીસર્ચ ઈન્સ્ટિટયૂટ,પૂના, સને ૧૯૯૬)
આ હરિભદ્રસૂરિએ “મહાનિશીથસૂત્રને ઉદ્ધાર કર્યો ત્યારે તેઓ શ્રતસ્થવિર બની ગયા હતા એટલે તેમનું સૂત્રસંઘટ્ટન પ્રમાણિક મનાયું છે અને તેથી જ તે સમયના મૃતધર તથા યુગપ્રધાને એ આ સૂત્રસંઘઠ્ઠનને સમ્મતિ આપી છે. સંભવ છે કે આ ઘટના વિ. સં. ૭પ૦ થી ૭૬૦ સુધીમાં બની હશે. -
ઉપર જે કૃતઘરનાં નામે આપ્યાં છે. તેમાં સિદ્ધસેણુ તે તત્વાર્થસૂત્રના ટીકાકાર આ. સિદ્ધસેનગણિ, આ. qવાઈ તે આ. વડેશ્વર અથવા ચિત્રપુરગચ્છના આ બુઢાગણિ, આ જંકખસેણ તે આ. યક્ષમહત્તર, આ. દેવગુત્ત તે ઉપકેશગચ્છના આ દેવગુપ્તસૂરિ, આ. જસવઢણ તે સંભવત: આ. યશેદેવસૂરિ, આ. જિનદાસગણિ ખમગ તે ચૂર્ણિકાર આ. જિનદાસગણિ મહત્તર, આ. હરિભ તે પ્રસિદ્ધ ગ્રંથકાર આ. હરિભદ્રસૂરિ છે એમ સમજવું. આ દરેક સમકાલીન ગ્રુધરે છે. તેઓની કુતરક્ષાની ભાવના ત્રણે કાળમાં જયવંત રહે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
