Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 55

૩૦
બિલકુલ નગ્ન નહીં એવું મધ્યમમાગી પણ હતું. એ ખતે ળામાં બિલકુલ નગ્ન રહેવા કે ન રહેવાના વિષયમાં તથા બીજા કેટલાક આચારાના વિષયમાં ભેદ હતા,૧ તા પણ ભગવાનના વ્યક્તિત્વને કારણે તે વિરોધનું રૂપ ધારણ કરી શકયો નહિ. ઉત્તમ અને મધ્યમ ત્યાગમાર્ગના એ પ્રાચીન સમન્વયમાં જ વર્તીમાન દિગંબર શ્વેતાંબરાના ભેદનું મૂળ છે. એ પ્રાચીન સમયમાં જૈન પર પરામાં દિગ ંબર શ્વેતાંબર એવા શબ્દ ન હતા તે પણ આચારભેદ સૂચવનારા નગ્ન, અચેલ (ઉત્ત૦ ૨૩, ૧૩, ૨૯) જિનકલ્પિક, પાણિપ્રતિગ્રહ (કલ્પસૂત્ર ૯, ૨૮), પાણિપાત્ર વગેરે શબ્દ ઉત્કટ ત્યાગવાળા દળને માટે; તથા સચેલ, પ્રતિગ્રહધારી, (કલ્પસૂત્ર ૯, ૩૧), સ્થવિરકલ્પ (કલ્પસૂત્ર ૯, ૬૩) વગેરે શબ્દ મધ્યમ ત્યાગવાળા દળને માટે મળી આવે છે.
૨. એ એળામાં આચારવિષયક ભેદ હાવા છતાં ભગવાનના શાસનના મુખ્ય પ્રાણરૂપ શ્રુતની બાબતમાં કાંઈ ભેદ ન હતા; અને દળ બાર અગરૂપે મનાતા તત્કાલીન શ્રુતને સમાન ભાવે સ્વીકારતાં હતાં. આચારવિષયક કાંઈક ભેદ, અને શ્રુતવિષયક પૂર્ણ અભેદની આ સ્થિતિ તરતમભાવથી ભગવાન બાદ આશરે દોઢસો વર્ષ સુધી રહી. એટલું યાદ રાખવુ જોઈએ કે, આ દરમ્યાન પણ બંને દળના અનેક ચેાગ્ય આચાર્યએ તે શ્રુતના આધારથી નાના મેાટા ગ્રંથ રચ્યા હતા. તેમને સામાન્યરૂપે અંતે દળના અનુગામી તથા વિશેષ રૂપે તે તે ગ્ર ંથના રચયિતાના શિષ્યગણુ સ્વીકારતા હતા, તથા પોતપોતાના ગુરુ-પ્રગુરુની કૃતિ સમજીને તેના પર વિશેષ
૧. જીએ ઉત્તરાધ્યયન૦ ૦ ૨૩.

Translation AI Generated

30
The medium path was not entirely naked. There were differences regarding the matter of being completely naked or not in the context of their conduct and some other practices, but due to the personality of the Lord, these oppositions could not take form. The root of the present-day distinctions between the Digambara and Svetambara sects lies in this ancient synthesis of the supreme and medium paths of renunciation. In ancient times, the terms Digambara and Svetambara were not used in Jain literature; instead, words indicating differences in conduct like naked, unmoving (Uttaradhyayana 23, 13, 29), Jinakalpa, water-receptacle (Kalpasutra 9, 28), and water-vessel were associated with the sect of extreme renouncers; while the terms moving, recipient (Kalpasutra 9, 31), sthavira-concept (Kalpasutra 9, 63), etc., were found for the sect of medium renouncers.
2. Despite the existing differences in conduct, there was no distinction in the main vital aspect of the Lord's teachings concerning the scripture; both sects accepted the then-current scripture equally. This situation of some differences in conduct and complete non-distinction in scriptural matters continued for about one and a half centuries following the Lord. It should be noted that during this period, many prominent acharyas from both sects created smaller and larger texts based on that scripture. They were generally accepted by the followers of both sects, and particularly by the disciples of the authors of those texts, understanding them as the works of their respective gurus.