________________
८७) अ. ३ सू. ३ ]
मर्त्यस्य दिव्यभावो यथा
आकाशयानतटको टिकृतैकपादास्त देमदण्डयुगलान्यवलम्ब्य हस्तैः । कौतूहलात्तव तरङ्गविघट्टितानि पश्यन्ति देवि मनुजाः स्वकलेवराणि ॥२०४॥
[
1
दिव्येतिवृत्त परिकल्पना यथा -
काव्यानुशासनम्
ज्योत्स्नापूर सर विशदे सैकतेऽस्मिन् सरस्वा
बादर्त चिरतरमभूत्सिद्यूनोः कयोश्चित् ।
एको ब्रूते प्रथमनिहतं कैटभं कंसमन्यः
स त्वं तत्त्वं कथय भवता को हतस्तत्र पूर्वम् ॥ २०५ ॥ प्रभावाविर्भूतदिव्यभावो यथा -
"
मा गाः पत्तालमुर्वि स्फुरसि किमपरं पाटयमानः कुदैत्यत्रैलोक्य पादपीतप्रथिम न हि बले पूरयस्यूनमः । इत्युत्स्वप्नायमाने भुवनभृति शिशावसुते यशोदा पायाञ्चक्रापादप्रणतिपुलकित स्मेरराण्डस्थला वः ॥ २०६ ॥
पातालीया यथा
"
कर्कोटः कोटिकृत्वः प्रणमति पुरतस्तक्षके देहि चक्षुः
सनः सेवाञ्जलिस्ते कपिल कुलिकयोः स्तौति च स्वस्तिकस्त्वाम् । पद्मः सद्यैष भक्तेरवलगति पुनः काम्बलोऽयं बलोऽयं सोत्सर्पः सर्पराज व्रजतु निजगृहं प्रेष्यतां शङ्खपालः ॥ २०७ ॥
मर्त्यपातालीया यथा
आर्द्रावले ब्रज न वेत्स्यप कर्णकर्ण
द्विः संदधाति न शरं हरशिष्यशिष्यः ।
तत्साम्प्रतं समिति पश्य कुतूहलेन
मर्त्यैः शरैरपि किरीटिकिरीटमाथम् ॥ २०८ ॥ [
Jain Education International
१७५
}
इहापि दिव्यमानुषवन्मिश्रभेदानुगमः ।
दिव्यपातालीया यथा
स पातु वो यस्य शिखाश्मकर्णिकं स्वदेहनालं फणपत्र संचयम्
विभाति जिह्वायुगलोलकेसरं पिनाकिनः कर्णभुजङ्गपङ्कजम् ॥ २०९ ॥
[
]
For Private & Personal Use Only
ܪ
१५.
२५
www.jainelibrary.org