________________
૬૭
“ अथ किं तत् पूर्वगतम् ? उच्यते यस्मात् तीर्थ करः तीर्थ प्रवर्तनका गणधराणां सर्व सूत्राधारत्वेन पूर्वं पूर्व गतसूत्रार्थ भाषते, तस्मात् पूर्वाणीति भणितानि । गणधराः पुनः श्रुतरचनां विदधाना आचारादिक्रमेण रचयन्ति, स्थापयन्ति च । मतान्तरेण तु पूर्व गतसूत्रार्थः पूर्वम् अहँता भाषितो गणधरैरपि पूर्व गतश्रुतमेव पूर्व रचित पश्चाद् आचारादि । नन्वेव ं यदाचारनियुक्त्यांमभिहित - 'सव्वेसिं आयारो पढमो' ' इत्यादि तत् कथम् ? उच्यते । तत्र स्थापनामाश्रित्य तथोक्तम् । इह तु अक्षररचनां प्रतीत्य भणित' ' पूर्वे पूर्वाणि कृतानि' इति । ” - समवायाङ्गटीका, पत्र १३०-१३१ ।
આચાય અભયદેવે જે વાત સસ્કૃતમાં કહી તે જ વાત તેથી પણ પૂર્વે નદીચૂર્ણિમાં જિનદાસે કહી છે અને તેને જ આચાય હરિભદ્રે નંદીની પોતાની ટીકામાં (પૃ૦ ૮૮) જેમની તેમ લઈ લીધી છે. ચૂર્ણિના પાઠ આ પ્રમાણે છે
" से किं त पुग्वगत १ ति, उच्यते - जम्हा तित्थकरो तित्थपवत्तणकाले गणधराण सव्वसुताधारत्तणतो पुव्व पुब्वगतसुतत्थ मासति तम्हा पुण्व त्ति भणिता । गणधरा पुर्ण सुत्तरयण करेन्ता आयाराइकमेण रयति ठवेंति य । अण्णायरियमतेण पुण पुत्रगततो पुवं अरहता भासितो, गणहरेहि वि पुग्वगतसुतं चेव पुव्व रइतं पच्छा आयाराइ । एवमुक्ते चोदक आह-णणु फुवावरविरुद्धं । कम्हा ? जम्हा आयारनिज्जुतीए भणितं "सव्वेंसिं आयारो” गाहा [आचाराङ्गनियुक्ति ग०ि ८] । आचार्य आह-सत्यमुक्तम् । किन्तु साठवणा । इमं पुण अक्खररयण पड्डच्च भणितम्-पुव फुवा कता इत्यर्थः ।
- नदीसुतचुण्णी (P.T.S.), पृ. ७५. વળી, આ બાબતમાં આચાય જિનભદ્રનું સ્વપનવૃત્તિ સાથેનું વિશેષાવરયકભાષ્ય જે મન્તવ્ય ધરાવે છે તે પણ જાણવા જેવું હોઈ તેનો નિર્દેશ અહી જરૂરી जने छे
" आह- श्रूयते हि पूर्व पूर्वाण्येवोपनिबध्यन्ते पूर्व प्रणयनादेव च पूर्वाणि - इति । - तत्र च समस्तमस्ति वाङ्मयमतः किमिह शेषाङ्गरङ्गवाश्चेति ? उच्यतेभूतावादे सव्वस्स वयोगतस्स ओतारी 1
णिज्जहणा तथा विहु दुम्मेधे पप्प इत्थी य ॥५४८||
जति गाहा । यद्यपि दृष्टिवादे समस्तवाङ्मयावतारे:, तथापि दुर्मेधसामयोग्यानां स्त्रीणां चानुग्रहार्थ मन्यश्रुतविशेषोपदेशः, श्रावकाणां च ।। "
- विशेषावश्यम्भाष्य, ५० ११५.
७
जति वि
९. आयारांगनिर्युक्ति, गाथा ८.
७.
या गाथा श्रृडेक्ष्यलाष्यभां पशु छे—० १४५ तथा लुभो आवश्यम्यूर्शि पत्र 34.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org