________________
[૨૦] જૈન ગૂજર કવિએ ઃ ૬
પૂરવ મતિ ાજ્યૌ પશ્ચિમ ાજ્યૌ દક્ષિણ ઉત્તર હૈ। ભાઈ. ૧ અંત – નિંદ્યા નહીં કીધી સબહી સીધી દીઠી જૈસે જ્યું અગે, ત્યુંહી મૈં ભાખી કાણુ ન રાખી ઝૂંડ ન દાખી ઈક અંગે. જનપદ જિષ્ણુ દેખ્યા જિષ્ણુ ન પેખ્યા સાચ ઝૂઠ તિણ પરખા, પૂરવ મતિ જાૌ પશ્ચિમ ાૌ દક્ષિણ ઉત્તર હેા ભાઈ. ૧૩૨ ઘણું ઘણું કા કેંદૂ કહ્યો મૈં કિંચિત ક્રાઇ, સબ દીૌ સખ લહૈ દેસ દીૌ નહિ જોઈ.
સાતસાર
જાણી જેતી બાત તિતી મૈં પ્રગટ વખાણી, ઝૂઠી કથ નહીં કથી, કહી હૈ સાચ કહાણી. પિણુ રહિ સદ્ન બેંક બાતના, તન સુખ ચાહું દેહ ધર, નારણ ધરી અરૂ કા પટ્ટુર, રહે નહીં સે। સુધર તર. (૧) ૧૮૭૩૨ મિતિ માઘ શુક્લ દ્વાદશ્યા તિથૌ ગુરૂવારે. (નાહટાજીની લખેલ પ્રત પરથી). [મુપુગૃહસૂચી.] (૪૫૫૧) માધવિસ’હું વર્ણન ૨૧ કડી
૧૩૩
જયપુર નરેશ માધવિસંહનું વર્ણન.
-
આદિ – મહારાજ ધન નીતિ ગતિ, સબ ગુન જાસ સરીર, માધવ નામ ધરાત એ, વે નૃપ યહસે ધીર.
અંત – એ તરિક વિધિક વરષ. જયપુર ધારે રાજ,
આપદ ઝગરિ સંગત્તિ ઇણિ, ઐસા શુભ શિરરાજ.
૨૧
(૧) પછી સ ́સ્કૃત શ્લાક અષ્ટકમાં છે ને પછી એ શ્લેાક છે. સં. ૧૮૯૯ મિ. ભાદરવા વિદ ૧૧ શ્રી જયપુર નગરે. (નાહટાજીની ઉતારેલી પ્રત પરથી.)
(૪૫૧ર) સમુદ્ધ ચિત્ર કવિત સ.૧૮૫૩ લગભગ જયપુરમાં જયપુર નરેશ પ્રતાપસિંહના આશીર્વાદાત્મક ગુણવર્ણનાત્મક. આદિ- સારદે શ્રીધર સમરકે, ઇષ્ટદેવ ગુરૂરાય,
વન શ્રી પરતાપકો, કરહું જુક્તિ બનાય. અંત – શ્રી સંકાણી દૌર કમલમે છિપ ગઈ,
રવિ શિશ દેાનું ભાજિક નભમાંડલ મહી. સિંધ કે વનવાસ ય દેહી રહ્યો, શ્રી પ્રતાપસિંધ યાં સેા યુગ ચિર જયાં. (૧) ઇતિ ચતુર્દ શરત્નગર્ભિત સમુદ્રબદ્દ ચિત્ર, કૃતિરિય ગ્યાંનસાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
