________________
સત્તરમી સદી
[૪૩]
અષલકસ.
હંસવાહિની તું સહી, વાણુ ભાષા નામ, તું આવી મુજ મુખ વસે, જિમ હેય વાંછિત કામ. ૫
ઢાલ ૧. કરજે માતા વાંછવું કામ, પ્રથમ જપું હું તાહરૂં નામ,
તું મુજ માતા રાખે મામ, બોલું ભરત તણા ગુણગ્રામ. અંત – ઢાલ ૮૪મી. દેશી-દીઠે દીઠો વાંમાકે, રાગ ધન્યાસી.
કીધો કીધો રે મેં રાસ અનુપમ કીધે, મહીરાજને સુત સંઘવી સાંગણ, માવશીય પ્રસિધ્ધ રે. કી. દાન શીલ તપ ભાવના ભાવે, શ્રી જિનના ગુણ ગાવે, સાધુ પુરૂષને શીષ નમાવે, જિનવચને ચિત ભાવે રે. કી. ૨ દ્વાદશ વ્રત તણાં તે ધારી, જિન પૂજે ત્રણ કાળ, પિષધ પડિક્રમણ પુન્ય કરતા, જીવદયાપ્રતિપાળ રે. કી. ૩ સંધવી સાગણને સુત કવિ છે, નામ તસ રષભ જ દાસ, જનની સરૂપાદેને શિર નામ, એડયો ભરતને રાસ રે. કી. ૪ સંવત સોળ અચોતરે આખું, પ્રગટયો પિાસ જ માસ, દશમિ તણે દાહો અતિ ઉજવળ, પહાતી મન તણું આશરે. કી.૫ ગુરૂવારે મેં રાસ નિપાયો, અશ્વિની તિહાં નક્ષત્ર,
સંધવી હષભદાસ એમ ભાખે, ભારતનું નામ પવિત્ર છે. કી. ૬
(૧) સં.૧૬૭૮ ક.વદિ ૯ રવી ત્રબાવતી મયે લ. ૫.સં.૩૮-૧૫,. જિનદત્તસૂરિ ભંડાર મુંબઈ પો.૧૦ નં.૧૦..
પ્રકાશિતઃ ૧. આનંદ કાવ્ય મહોદધિ મૌ.૩. (૧૪૦૦) ક્ષેત્રપ્રકાશ રાસ ૫૮૨ કડી ૨.સં. ૧૬૭૮ માધવમાસ સુદ ૩.
ગુરુવાર ખંભાતમાં આદિ
ઢાલ-રત્નસારકુમારના રાસને પહિલે. સરસતી ભગવતી ભારતી ભાષા, તુઝ નામિ સુખશાતા રે, તું પંડિત કવિજનની માતા, હારા ગુણ વિખ્યાતા રે. ૧. પંડિત ગણધર ને આચાર્ય, મુનિ મેટો ઉઝાય રે, સુરનર કિનર ને વિદ્યાધર, સકલ લેક તુઝ થાય રે. ૨. જ દરિસણમાં તુઝને માંને, તુઝ વિણ કયાંહિ ન ચાલે રે, અક્ષર એક કર્વે (એ કહિ) તુ કવીતા, જે તું વાણું આલે રે. ૩. તુઝ વિણ પંથ કુપંથ ન લહઈ, ન લહે સાર અસાર રે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org