________________
સત્તરમી સદી [૨૩]
અજ્ઞાત (૧) સર્વ સંખ્યા ૫૦૦ છે સહી. સં.૧૮૧૫ શ્રાવણ સુદ ૨ મુનરા(મુદ્રા) મયે મુ. ભાણચંદ્રણ આત્મા અથે લષી છે સહી, ૫.સં.૧૭૧૨ અને ૨૧, બે અક્ષરમાં, પાછળથી અક્ષર ઝીણું ને ખીચે ખીચ, મ. જૈ.વિ. નં.૩૯૮.
પ્રથમ આવૃત્તિ ભા.૩ પૃ.૧૦૮૪-૮૫. ત્યાં કીર્તિવર્ધનની આ નામની કૃતિના પાઠાંતર તરીકે આ ભાગ મુકાયેલ અને તેથી કતૃત્વ વિશે સંદેહયુક્ત સ્થિતિ રજૂ થયેલી. વસ્તુતઃ આ કેશવવિજયની અલગ કૃતિ છે. જુઓ હવે પછી કીતિવર્ધન નં.૭૮રમાં સંપાદકીય નોંધ.] ૭ર૭ ખ. અજ્ઞાત (૧૬૧૪ ખ) ઉંદર રાસ ગા.૬૫ સં.૧૬૮૦ પછી (રાજસ્થાનીમાં) આદિ – ગુંડાલા ઉમયાસુતન, મુખ દંતૂસલમેક,
કહે જિમતૌ તૂઠે કહાં, ઉંદર રાસ એક. સંવત સોલ અશીર્થે સમૈ, ઉંદર દુઆ અનેક, મારણ કજિન દૂઈ મિની, દૂઔ ન અહરૂ એક. ૨ ખાધાં ધાંન વખારીયાં, સબલ મચાયો સોર,
ઉદ્યમ કીધો ઉંદરે, જાય પૂછી જાલેર. અંત – જાધી કહે જોધપુર જા, માટિલ કહે એથિકણિ માવૌ,
કવીયણ ન ગયા ત્રીસે કેસે, ઉંદર મરસી બીજે એસે. ૬૪ ગાલ મ ઘ કવીયણ મુહ છૂટા, ખૂટી આવ્યે ઉંદર ખૂટા,
રહિસી અવિચલ ઉદર રાસ, તિગુરૌ સુણસી લોક તમાસે. કપ [પ્રથમ આવૃત્તિ ભા.૩ પૃ.૯૮૯-૯૦.] ૭૨૭ ગ. ગુણસાગર ઉપા. (મલધારગચ્છ હેમસૂરિશિ.) (૧૬૧૪ ગ) નેમિચરિત્રમાલા સિદ્ધપુરમાં લ.સં.૧૬ ૮૧ પહેલાં આદિ– પહિલું પ્રણમું સિદ્ધ ભગવંત, આઠચ કરમનુ જેણિ કર્યું અંત
અરિહંત આચાર્ય ઉવજઝાય, સાધુ સવેના પ્રણમુ પાય. ૧ ઓમ નમો વિશ્વનાથાય જન્મતે બ્રહ્મચારિણે, કમવલિવન છેદે નેમયેરિષ્ટનેમયે. સુગુરૂવચન શ્રવણે સાંભલી, પભણિસિ નેમિચરિત મનિરૂલિ, બાવીસમો જિર્ણોસર રાય, નવ ભવ પભણસિ ધરીય ઉછાહ. ૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
