Vishwa Shiksha Kulakam

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 17

| ਉਪਰੋਕਤ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਧੀਰਜਵਾਨ ਚੰਗੇ ਸ਼ਾਵਕ ਕਈ ਜਗਾ ‘ਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਲਈ ਜੋ ਹਿਣ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਭੋਗਦੇ ਹਨ। ॥43॥
ਭਾਵੇਂ ਸ਼ਾਵਕ ਚੰਗੇ ਧੰਨ ਵਾਲਾ ਨਾ ਹੋਣ ਤੇ ਵੀ ਸਾਧੂਆਂ ਲਈ ਟਿਕਾਨਾ ਤਖਤਪੋਸ਼, ਘਾਟ ਫੁਸ ਦਾ ਬਿਛੋਨਾ, ਖਾਣ ਪੀਣ, ਦਵਾਈ, ਕੱਪੜਾ, ਬਰਤਨ ਆਦਿ ਥੋੜੇ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਦੇਵੇ। ਤਿੰਨ ਜਗਾਂ ਵਿੱਚ - ਦੇਵ ਗੁਰੂ ਗਿਆਨ ਵਾਂ ਦੀ ਮੱਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਵਕ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਦੇਵੇ। ਸਮਾਰੋਹ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਉਪਾਸਕ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਵੇ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਮਿਅਕਤਵੀ ਨਹੀਂ ਅਖਵਾ ਸਕਦਾ। ॥44 - 45॥
ਸੀਮੰਤ ਕ੍ਰਮ, ਜਨਮ, ਨਾਮ ਰੱਖਣਾ, ਮੁੰਡਨ, ਪੁੱਤਰ ਆਦਿ ਦੇ ਵਿਵਾਹ ਇਹ ਉਤਸਵ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ॥46॥
ਉੱਤਗ਼ (ਨਿਯਮ ਅਨੁਸਾਰ), ਮਜ਼ਬੁਰੀ ਤੋਂ ਹਿਣ ਕਰਨ ਯੋਗ ਭੋਜਨ ਤੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਜਾਨਕੇ ਹੀ ਸਾਧੂ ਲਵੇ ਅਤੇ ਆਧਾ ਕ੍ਰਮ (ਸਾਧੂ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂ ਪ੍ਰੀਦੀਆ ਭੋਜਨ ਜਾਂ ਵਸਤੂ) ਆਦਿ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਵਾਲਾ ਜਾਣ ਕੇ ਦੂਰ ਤੋਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦੇਵੇ। ॥47॥ | ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਯੋਗ ਭੋਜਨ, ਤਖਤਪੋਸ਼, ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਬਰਤਨ ਦੀ ਸ੍ਰੀਸ਼ੰਭਵ ਅਚਾਰਿਆ ਰਾਹੀਂ ਰਚਿੱਤ ਦਸਵੇਂ ਕਾਲਕ ਸੂਤਰ ਵਿੱਚ ਜੋ ਆਖੇ ਗਏ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੇ। ॥48॥
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੂਤਰ ਵਿੱਚ ਉਤਗ਼ ਮਾਰਗ ਬਹੁਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅਪਵਾਦ (ਮਜ਼ਬੁਰੀ) ਦਾ ਮਾਰਗ ਵੀ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ॥49॥ | ਕਈ ਜਗ੍ਹਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਪਵਾਦ ਤੋਂ ਵੀ ਕੁੱਝ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਕਾਰਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੇ ਆਗਮਾਂ ਦਾ ਜਾਣਕਾਰ ਆਚਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥50॥