Book Title: Vinoba Bhave Santvani 08 Author(s): Meera Bhatt Publisher: Navjivan Prakashan Mandir AhmedabadPage 90
________________ दरिया लहर समाई ૮૩ પરંતુ સારવાર શરૂ થઈ. પહેલો દિવસ; બીજો દિવસ... અને બાબા-કુટિમાંથી બહાર નીકળતા ચિકિત્સકોના ચહેરા રોજેરોજ ખુશીથી ખીલતા ગયા, ચમકતા ગયા... ‘‘સારું છે, તબિયત સુધરી રહી છે, દર્દી ખૂબ સાથ આપી રહ્યો છે. . .બસ. . .આમ ને આમ ૯૬ કલાક પૂરા થઈ જાય તો ખતરો પાર!'' આમ ને આમ સાતમી નવેમ્બર વીતી, આઠમી નવેમ્બર આવી. દાક્તરોના સંતોષજનક બુલેટિનો બહાર પડતાં રહ્યાં. બાબા પણ ધીરે ધીરે વિનોદ –મજાક કરવા લાગ્યા. વચમાં વચમાં ગીતાના શ્લોકો તથા ઋગ્વેદના મંત્રો પણ ગણગણતા હતા. ૮મીએ સાંજે છ વાગ્યે ૧૫ તોલા દૂધ અને ૨ તોલા મધ લીધું. સવારથી અત્યાર સુધી કુલ ૪૫ તોલા દૂધ, ૮ તોલા છનો તથા ૧૦ તોલા મધ લેવાયું હતું. રાત્રે સવા આઠ વાગ્યે જયદેવભાઈ મધપાણી લઈને ગયા, તો હાથથી પાછું ઠેલી દીધું. રાત્રે સવા દસ વાગ્યે દવા સાથે થોડુંક પાણી પીધું. . . રોજના નિયમ મુજબ રાત્રે બે વાગ્યે ફરી દવા-પાણી લેવાનાં હતાં, પણ ત્યારે ના પાડી દીધી. + નવમીએ સવારે દવા, આહાર, પાણી વગર એકેક ટંકનો સમય વીતતો ચાલ્યો અને અંતેવાસીઓને વહેમ પડ્યો કે દવા, પાણી, આહારના આ ત્યાગને તબિયત સાથે સંબંધ લાગતો નથી. આશ્રમમાં જ વિનોબાજીના ભાઈ તથા દાદા ધર્માધિકારી હાજર હતા. તેમણે આવીને બાબાને સમજાવ્યા. દાદા કહે, “બાબા, કમ સે કમ ગંગાજળ તો લો જ!'' ત્યારે હસતાં હસતાં કહે, ‘‘દાદા, હવે તમે ધર્માધિકારી મટી મોક્ષાધિકારી બનો ''Page Navigation
1 ... 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110
