________________
સમજૂતી... વરખની સુંદરતામાં રહેલી અસુંદરતા!
ગૌ-ચર્મના અંદરના પડને તીક્ષ્ણ હથિયાર વડે ખેંચીને બહાર કાઢતો એક નિદર્ચી ક્રૂર હાથ! આનો ઉપયોગ વરખ બનાવવા માટે થશે.
ગાય-બળદના કતલ બાદ આંતરડાંને લોહી-માંસ સાથે ખેંચી કાઢવામાં આવે છે. એ કોઇ આડ-પેદાશ (બાય-પ્રોડક્ટ) નથી. માંસ અને હાડકાની જેમ જ આ આંતરડાંને વજનના હિસાબે કતલખાના દ્વારા વેચવામાં આવે છે.
આ આંતરડું 35 ફીટ લાંબુ અને 3 ઇંચ ના ડાયામીટરવાળું હોય છે, જેમાંથી 9 ઇંચ x 11 ઇંચના ટુકડાઓ કરવામાં આવે છે.
આ ટુકડાઓમાંથી 170 પાનાની ‘માસ-પોથી’ (ચોપડી) તૈયાર કરવામાં આવે છે. ચાંદીની પાતળી પટ્ટીમાંથી નાના-નાના ટુકડા કરવામાં આવે છે. આ ચાંદીના ટુકડાને કારીગર ‘માંસ-પોથી’ ના બે પાનાની વચ્ચે ગોઠવી રહ્યો છે.
ગૌમાંસ-પોથીમાં ચાંદીની પતરી ગોઠવ્યા બાદ કારીગર તેને હથોડા વડે ફૂટી રહ્યો છે, પરિણામે 3''કપ'' ની ચાંદીની ફોઇલો તૈયાર થાય છે. તેનું વજન આશરે 10 ગ્રામ જેટલું થાય છે. પ્રત્યેક વરખની જાડાઇ 0.0063 માઇક્રોન જેટલી હોય છે અને તે 200/- રૂા. ના ભાવે વેચાય છે.
કારીગરો ટીપવાનું શરૂ કર્યું... થોડીવાર પછી તે જુએ છે કે ચાંદીની પતરી કેટલી મોટી થઇ, પણ સાથે બીજું આ લાલ-લાલ શું છે? ગૌમાતાનું રક્ત! વરખને અભડાવતું, વરખને ત્યાજ્ય બનાવતું રક્ત.
• એક પરિવાર દર વર્ષે સરેરાશ 50 કિલો મીઠાઇ ખાતું હોય તો 10 વર્ષમાં 400 કિલો વરખવાળી મીઠાઇ ખાવા પાછળ એક ‘ગૌમાતા’ હોમાઇ જાય છે. ભારતમાં દર વર્ષે 285 ટચ ચાંદીના વરખ બને છે. આ માટે 5,26,000 ગાયો તેમજ વાચરડાંઓના આંતરડા અને 18,400 પ્રાણીઓનું ચામડું વપરાય છે!
મુક-પ્રાણીઓને જીવનદાન આપવા માટે ટાળવા યોગ્ય હિંસાને આપણે નહીં ટાળીએ તો ગૌહત્યા બંધ કરવાનો નારો એ ઢોંગમાત્ર બની રહેશે. તો આગળ આવો, આપણે સૌ સાથે મળીને વરખના ઉપયોગનો વિરોધ કરીએ અને અહિંસા ધર્મ પાળી મહાવીર, બુદ્ધ, કૃષ્ણ અને મહાત્માની આ ભૂમિમાં અહિંસાનું વાવેતર કરીએ.
