The Jain 1992 04 Special Issue

Author(s): Natubhai Shah, Vinod Kapashi
Publisher: UK Jain Samaj Europe

Page 66

A
l l Fifi tl li lit , 'કથનક થઇ
લETAIL
મેરી ભાવના
ગુણીજને કે દેખ હદયમેં, મેરે પ્રેમ ઉમડ આવે, સદગુરુ શ્રોત્રિય બ્રહ્મનિષ્ટપદ, સેવાથી શુદ્ધ જ્ઞાન થશે; અને જહાંતક ઉનકી સેવા કરકે યહ મન સુખ પાવે; અવર ઉપાસન કેરિ કરે પણ, શ્રીહરિથી નહિ હેત થશે. હાઊં નહીં કૃતગ્ન કભી મેં દ્રોહ ન મેરે ઉર આવે,
(એ દેશી)
ગુણગ્રહણુકા ભાવ રહે નિત, દષ્ટિ ન દો પર જાવે. ૬ જિસને રાગદ્વેષકામાદિક જીતે, સબ જગ જાન લિયા,
કોઈ બુરા કહે યા અચ્છા, લક્ષમી આવે યા જાવે, સબ જીકે મોક્ષમાર્ગીકા નિઃસ્પૃહ છે, ઉપદેશ દિયા;
લાખો વર્ષોતક છઊં ય, મૃત્યુ આજ હી આ જાવે; બુદ્ધ વીર જિન હરિ હર બ્રહ્મા, થા ઉસકે સ્વાધીન કહે,
અથવા કઈ કૈસા હી ભય, યા લાલચ દેને આવે, ભક્તિ ભાવસે પ્રેરિત હે યહ, ચિત્ત ઉસમેં લીન રહે ૧
તે ભી ન્યાયમાગસેં મેરા, કભી ન ૫૬ ડિગને પવે. ૭ વિષચકી આશા નહિં જિનકે, સામ્યભાવ ધન રખતે હૈ,
હેકર સુખમેં મગ્ન ન ફૂલે, દુઃખમેં કભી ન ગભરાવે, નિજ પરકે હિત સાધનમેં ,નિશદિન તત્પર રહતે હૈ,
પર્વત નદી રમશાન ભયાનક, અટવીસે નહિ ભય ખાવે; સ્વાર્થત્યાગકી કઠિન તપસ્યા, બિના ખેદ જે કરતે હૈ,
રહે અડેલ અકંપ નિરંતર, યહ મન દૃઢતર બન જાવે, એસે જ્ઞાની સાધુ જગતકે, દુઃખસમૂહ હરતે હૈં. ૨ ઈષ્ટવિગ-અનિગમેં, સહનશીલતા દિખલા. ૮ રહે સદા સત્સંગ ઉન્હીંકા, ધ્યાન ઉન્હીંકા નિત્ય રહે,
સુખી રહે સબ જીવ જગતને, કોઈ કભી ન ગભરાવે, ઉનહી જૈસી ચર્યામેં યહ, ચિત્ત સદા અનુરક્ત રહે,
વૈર પાપ–અભિમાન છોડ જગ, નિત્ય નયે મંગલ ગાવે નહીં સતાઊં કિસી જીવકો, જૂઠ કભી નહિ કહા કરું,
ઘર ઘર ચર રહે ધમકી, દુકૃત દુષ્કર હે જાવે, પરધન વનિતા પર ન ઉભાઊં, સંતેષામૃત પિયા કરૂં. ૩
જ્ઞાનચરિત ઉન્નત કર અપના મનુજ જન્મફલ સબ પાવે. ૯ અહંકારકા ભાવ ન રખૂ નહીં' કિસી પર કોલ કરું, ઈતિ-ભીતિ વ્યાપે નહિ જગમેં, વૃષ્ટિ સમયપર હુઆ કરે,
ખ સરકી બઢતીકે, કભી ન ઈ–ભાવ ધરું; ધર્મનિડ હોકર રાજા ભી, ન્યાય પ્રજાકા કિયા કરે; રહે ભાવના ઐસી મેરી, સરલ સત્ય વ્યવહાર કરૂં, રાગ-મરી-ટુર્ભિક્ષ ન કૈલે, પ્રજા શાન્તિસે જિયા કરે બને જહાંતક ઇસ જીવનમેં, ઔકા ઉપકાર કરે. ૪ પરમ અહિંસા-ધર્મ જગતમેં, કૈલ સર્વ હિત કિયા કરે. ૧૦ મૈત્રીભાવ જગતમેં મેરા, સબ સે નિત્ય રહે, લે પ્રેમ પરસ્પર જગમેં, મેહ દર પર રહા કરે, દીન દુઃખી છ પર મેરે, ઉરસે કરુણાસ્ત્રોત બહે, અપ્રિય કટુક કઠોર શબ્દ નહિં, કેઈ મુનસે કહા કરે; દુજન-કર-કુમાર્ગરતાં પર, ક્ષોભ નહીં મુઝકો આવે, અનકર સબ “યુગ-વીર’ હૃદયસે, દેશનતિરત રહા કરે, સામ્યભાવ રફખું મેં ઉન પર, ઐસી પરિસુતિ હો જાવે. ૫ વસ્તુસ્વરૂપ વિચાર ખુશીસે, સબ દુઃખ-સંકટ સહા કરે. ૧૧
તકે, દુ
કા નિત્ય ,
66 Jain Education Intemational 2010_03