________________
નીર વહેને નીચે હાલે એ તો ઉચો ચલે કોઈ કાલે એ તે ક્લબલ કરીને કોઈ વાલે...
મેલા ખેલા જિહાં આવે એ તો અણતેડ્યો જગ સહુ જોવે એ તો ખંતી તીસ્થે સઘળી ખોવે...
હો સુમતિજી૦ ૧
હો સુમતિજી૦ ૨
સંત કથા સુણવા આવે તિહાં આગળસે ઉંઘ ઘણી આવે ભગવાન વચન મન ના ભાવે...
૬૯૨
હો સુમતિજી૦ ૩
જિહાં દેવ-ગુરૂનું દર્શન કરવા ક્યા સુણે પાતિક હરવા તિહાં મોહ આવે છે મન હરવા...
હો સુમતિજી૦ ૪
સહી કંથ તુમારો સમઝાવો કોઈ મર્મ વચન કરી પરસાવો તિહાં દુર્મતિ કેરો નહિં દાવો...
હો સુમતિજી૦ ૫
જે સુમતિવાત ચિત્તમાં ધરસ્યે સુધા સમતિને તેહિજ વરસે તે ભવસાયર હેલે તરસ્યું તે તો મહાનંદ પદવી મલસ્ય... હો સુમતિજી૦૬ [?] ૪૨૬. સોબતની સજઝાય
લોઢું લાલ બને અગ્નિ સંગથી, એતો રાતું રહે ક્ષણવાર, નીકળે જો બહાર, સંગત એને શું કરે ?,
જેના અંતર જાણે કઠોર, સંગત એને શું કરે ?, ૧ બારે મેઘ વરસે બહુ જોરથી, મગશેલીયો ન ભીંજાય, બીજા ગળી જાય. સંગત૦ ૨ દૂધસાકર ઘીથી સીંચો સદા, લીંબડાની કડવાશ ન જાય. મધુરો વિ થાય. સંગત૦ ૩ ચંદનવૃક્ષના મૂલે વસી રહ્યો, ફણીધરે છોડ્યો ન સ્વભાવ, જાણ્યો ના પ્રભાવ. સંગત૦ ૪ પાણીમાંહે પડ્યો રહે સદા, કાલિમંઢ તણું એવું જોર,
ભીંજાય ન કોર. સંગત૦ ૫ આંધણ ઉકળતાં માંહે ઓરીયે, પણ કોરડું ના રંધાય, બીજા ચઢી જાય. સંગત૦ ૬
સો મણ સાબૂએ સાફ કર્યા છતાં, કોલસાની કાળાશ ના જાય, ઉજ્વલ નવિ થાય. સંગત૦ ૭
ખરને નિર્મલ જલે નવરાવીએ, પણ રાખ દેખી તત્કાલ,
સજ્ઝાય સરિતા
