________________
૧૧૧
ચંદ્રાવતીની સઝાય.
જસ મુખ સેહે સરસતી માય, પ્રણમી વીરજિનેશ્વર રાય, સાધુ સહુ કે સુણ બેહ, મંત્ર યંત્ર તંત્રાદિક તેહ. ૧ વૈધક પિતિક કુટી કમ, મુખથી ન કહીયે એહને મમ: અનરથ ઉપજે તેહથી ઘણા, જેમ એહથી મુવા પાંચે જણ. ૨ કંડલપુર ખત્રી એક ઠામ, ભીમસેન છે તેહને નામ; નારી તેહની ચંદ્રાવતી, દોષ ન દિસે તેહમાં રતિ ૩ ચંદ્રાવતી મૂકી ઘરબાર એક દિવસ તે થયે અસવાર; ચા ચતુર તે કીંકમાર, ચંદ્રાવતી તે કરે વિચાર. ૪ એક મને જે કીજે ધર્મ, તે નિકાચિત છું. જે કર્મ ઘર પાસે તિહાં મુનિવર રહે, ચંદ્રાવતીને ધર્મ જ કહે ૫ પ્રતિબંધી કીધી શ્રાવિકા, થઈ તે જિનશાસન ભાવિકા; વહોરણ ગયા તે મુનિરાય, ચદ્રાવતી તે પ્રભુમી પાય. ૬ નયણે નીર ઝરે તે ઘણું, દુઃખ દેખી ડહવે આપણું; ઘણા દિવસ પિયુ ચાલેથયા, ખચબીજે નવિ મલી ગયા. ૭ દીનવચન તેહનું જન્મ સુણે દુ:ખ થયો તે મુનિવરને ઘણે; જોષ જોઈને કર્યો વિચાર, દિવસ સાતમે આવે ભરતાર. ૮ જોષ જોઇને મુનિવર બલ્ય, કહેલા દિવસે કંતજ મ; ત્યારે ખુશી થઈ ચંદ્રાવતી મન, તેણે રાંધ્યું સુંદર અન્ન. ૯ પ્રથમ પ્રતિલાલે મુનિરાજ,નિમિત્ત કહી સાથે મુજ કાજ; ભીમસન મન ભટકે છે, એ પાખંડી એહને મ. ૧૦ એહને એવું આપ્યું અન્ન, જે એ બેહને એકજ મન, ખડગ કાઢી મારવા ધસે, દેખી મુનિવર મનમાં હસ્ય. ૧૧
