Navkar Mahamantra Ek Adhyayan

Author(s): Chhaya Shah
Publisher: Chhaya Shah

Page 131

થકી ટાળે, સકલસિદ્ધાન્ત સૂત્રના અર્થને જાણે. ભવ્ય જીવ પ્રતિબોધી માર્ગે આણે, દંભરહિત, છત્રીસ ગુણસહિત (તે છત્રીસ ગુણ-પાંચઇન્દ્રિયને સંવરે. નવ બ્રહ્મચર્યની વાડમાં વસે ક્રોધ, માન, માયા, લોભ, ચાર કષાય પરિહરે. સર્વપ્રાણાતિપાતવિરમણવ્રત, સર્વમૃષાવાદવિરમણવ્રત, સર્વઅદત્તાદાનવિરમણવ્રત, સર્વમૈથુનવિરમણવ્રત, સવપરિગ્રહવિરમણ વ્રત એ પાંચ મહાવ્રત ધરે. ઇર્યા સમિતિ આદિ અષ્ટપ્રવચનમાતા પરિપાલે. એ ૩૬ ગુણ ધારે). શુદ્ધપ્રરૂપક, જ્ઞાન-ક્રિયા-સંયમના આધાર, શ્રીજિનશાસનસાધાર, સકલવિદ્યાનિધાન, યુગપ્રધાન, ગુણગણરત્નાકર, મહિમામહોદધિ, અતિશયસમુદ્ર, મહાગીતાર્થ, જ્ઞાનપરમાર્થ, શ્રીસૂરિમંત્રસ્મરણકરણતત્પર, શ્રી સૂરિવર, તેહનો વર્ણ-જિસ્યો તપાવ્યું સુવર્ણ, હરિદ્રાનો રંગ, આઉલનું ફૂલ, હરિયાલનો વાન, પરિપક્વ સહકારનું ફળ, શિખરીપર્વત, પીતવર્ણરત્ન, તિસ્યા શ્રી આચાર્ય પીળી ક્રાંતિ ધરતાં, ‘નમો આયરિયાળ’ ઇણીપદે શ્રી આચાર્યને મારો નમસ્કાર હો.
‘નમો વજ્ઞાયાળ’ પદથી મારો નમસ્કાર ઉપાધ્યાયને હોજો, શ્રી ઉપાધ્યાય દ્વાદશાંગ સિદ્ધાંત ભણે. (તે કિસ્સાં ? શ્રી ‘આચારાગં’ આદિ અગિયાર અંગ તથા ‘રાજપ્રશ્રીય‘ આદિ ૧૨ ઉપાંગ, ૧૪ પૂર્વ(તેમાં) પહેલું પૂર્વ જે આંબાડીસહિત હાથી જેવડો મશીનો પુંજ કીજે, તેટલે ધોળી ‘ઉત્પાદ’ પૂર્વ લખાય. બીજું ‘આગ્રાયણી’ પૂર્વ એવા લોકબિંદુસાર લખતાં ૮૧૯૨ હાથી પ્રમાણે મશીનો ઢેર કીજે તો લિખાય). એ ૧૪ પૂર્વને ધરે, તથા કુશાલાનુબંધ, આઉર પચ્ચક્ખાણ, મરણવિધિ, ઇત્યાદિ દશ પયજ્ઞા, ૪. મૂલસૂત્ર, છછેદ, એ સિદ્ધાંત શિષ્યોને ભણાવે અને પોતે ગુણે જે ઉપાધ્યાયને મારો નમસ્કાર હો !
‘નમો લોક્ સવ્વસાહૂળ’લોકમાંહી સર્વ સાધુને મારો નમસ્કાર હો ! જે સાધુ ૧૬ દોષ ઉત્પાદનના ૧૬ ઉદ્ગમના. ૧૦એષણાના, એવં ૪૨ દોષવિશુદ્ધઆહાર લીએ. સમસ્ત ઇન્દ્રિય દમે, સંસારે ન રમે, ૨૨ પરિષહ સહે, નવકલ્પે વિહરતા રહે, જે સાધુ સંસાર થકી ઉપરાંઠા (અળગા) ચાલે, ભવ્યજીવને મુક્તિસુખ હેલામાત્રમાં આપે, જે મુનીસ્વર તણા ૨૭ ગુણ ધરે, (તેકેવા ? વ્રતષટ્ક ધરે, પાંચ ઇદ્રિય નિગ્રહે, ભાવસત્ય, કરણસત્ય, ક્ષમા, નિર્લોબતા, યથોક્તક્રિયાકરણ, મન-વચન-કાયનિરોધ, કાયાષટ્ક(રક્ષણ), સંયમયોગ(રમણ), શીતાદિ વૈદના સહન, મરમાંતઉપસર્ગ સહે, ૨૭ ગુણયુક્ત હોય), એવા શાંત-દાંત-કાંત, વૈરાગ્યના સમુદ્ર,સાહસિકસિરોમણિ, ગુણવંતમાંહી અગ્રેસર, સજ્જન, સદા પ્રસન્ન, જીવલોકના બાંધવ, ગતિરૂપી સમુદ્રના શોષણહાર, કેવળધરા, ઋજુમતિ, વિપુલમતિ, શ્રુતધર, શ્રીરાસ્રવ, સંભિન્નસ્ત્રોત, કોષ્ઠબુદ્ધિ, ચારણ શ્રામણ, વૈક્રિય, પદાનુસારિણી, આશિવિષ, આકાશગામિની, બહુરૂપિણી, અક્ષીણમહાનસી લબ્ધિ, આદિ ૨૮ લબ્ધિને ધરનારા.
મોહ, માયા, લોભ, સ્નેહના પ્રતિબંધ ખંડિયા, મહંત, ઉત્તમ સત્પુરુષના ચિહ્ને પોતે આચરણ કરી હર્ષ ઉપજાવે, પંચ પ્રકારે વિષય, ૧૬ કષાય, ૯ નોકષાય અને ધરબાર, કુટુમ્બ પરિવાર, હર્ષ, વિષાદ, જેણે મુનીશ્વરે સર્વ પરિહર્યો, સર્વ સંગ પરિત્યાગી કરી મોક્ષમાર્ગ સાધે, બિહું પ્રકારે યતિધર્મ-શ્રાવકધર્મ બોલે, તીન રત્ન જ્ઞાનદર્શન-ચરિત્ર ધરે, ચાર વિકથા છાંડે, પાંચ નિદ્રા ટાળે, પાંચ સમિતિ, પાંચ મહાવ્રત, પાંચ સ્વાધ્યાય, પાંચ જ્ઞાન આધારે, પંચપરમેષ્ટિધ્યાતા, પંચમ ગતિને માટે ઉત્કંઠીયા, અનેક દેવતા, મનુષ્ય તિર્યચના કીધા ઉપસર્ગ સહે. છ બાહ્ય,છઆવ્યંતર એ બારે પ્રકારે તપ કરે, ક્ષમાના ભંડાર, ધર્મના સ્પ્રિંગ, પુણ્યે કરી પવિત્ર ગાત્ર, સૂક્ષ્મ-બાદ૨ સર્વ જીવની રક્ષા કરે, આર્ત-રૌદ્રધ્યાન દૂરિછાંડે, ધર્મધ્યાન-શુક્લધ્યાન ધરતાં, સર્વસહ, સમતૃણમણિ, મસલોષ્ઠકાંચન,