________________
= મારા અનુભવો
=
રતનબેન જયાં કામ કરતા હતા તે ઘરમાં શેઠના દીકરાનો જન્મદિવસ હતો. ભોજનમાં પાંચ પકવાન અને વાનગીઓ ભરેલી મિજબાની હતી. રતનબેન માટે આજે એક જ જગ્યાએ કામનો ઢગલો હતો. ખૂબ મહેમાનો જમવાના હતા. તેથી રસોડું, વાસણો, સફાઈકામ વગેરે ખૂબજ કરવાનું હતું. નાગપાંચમનો દિવસ હતો તેથી તેમને નાગપંચમીનું એક વખત જમવાનું રાખ્યું હતું.
ઘરના તથા બધા મહેમાનોનું જમવાનું પૂરું થઈ ગયું. વાસણ, ચોકડી, રસોડું બધું સાફ કરીને રતનબેન જમવા માટે નવરા થયા. સવારથી કાંઈ ખાધું નહોતું. તેથી ખૂબ જ ભૂખ્યા હતા. જમવાનો સમય થયો. તેથી ખૂબ આનંદથી જમવા બેઠા. આજે તો નાગદેવતાને ભાવે એવો દૂધપાકનો પ્રસાદ જમવામાં હતો. તેથી રતનબેન ખુશ ખુશ હતા.
નાગદેવતાની પૂજા કરી, શ્રદ્ધાપૂર્વક નમન કરી તેઓએ જમવા માટે વાનગીઓથી ભરપૂર વાસણોનું ઢાંકણ ખોલ્યું, બધું થાળીમાં પીરસ્યું અને દૂધપાકનું વાસણ જેવું ખોલ્યું તો ત્યાં જોયું કે દૂધપાકનું વાસણ તદ્દન ખાલી છે. આ જોઈને તેઓ ચમક્યા કે આમ કેમ બન્યું ? દૂધપાકનું વાસણ ખાલી કેમ છે? થોડીવાર માટે આવો વિચાર મનમાં આવી ગયો. પણ તરત જ નાગદેવતા પરની શ્રદ્ધાથી મન શાંત બની ગયું અને મોંઢામાંથી શબ્દો સરી પડ્યા કે, “હે નાગદેવતા! જેણે પણ આ દૂધપાક ખાધો હોય તેનું પેટ ઠારજો . આ દૂધપાક ખાવાથી મારું પેટ ઠરતું તેવું જ બીજાનું ઠરજો.” આવા સંતોષ અને પ્રેમથી ભરેલા શબ્દો આપોઆપ તેમના મુખમાંથી સરી પડ્યા.
૯૮
