Manak Shah Charitra

Author(s): Jeshangdas Trikamdas Patel
Publisher: Kalidas Sakalchand

Page 13

( ૭ )
શેઠે માકલીપાં તે ધેરરે, પછી કીધી હીરાપર મહેરે, માજ નાતરૂ તારે મારૂરે, ધેર શેંડેર ખધું જમનારૂર, ત્યારે હીરે કરવું તે કબુલો, નવ કીધી લગારે ભુલરે જૈવા ગંધ નારીના ગુપ્તે, માટે ખાવું પડે મા લુણરે; એમ ધારી ખંઢા તે મનરે, એવે મસ્ત પામીચા દરે ૫૪ ત્યારે આવ્યું ત્યાં શેઠનું તેડુ રૈ, હીરા ચાયેા વાશોને પેહેડુરે; નાત જમવા બેઠી છે સડ્ડર, ઉપમા હું અધીક શી કહુંરે, ૧૫ માંડે સાખી સજ્જન ખ આવેરે, મઢી પીતાંખર તે લાવેરે; કંઇક ઘેલીયા ખાળવેશરે, ફરે છુટા મુકી શીર કેશરે, પૂ કંઇક ધાયા ગળે શળસ્થળરે, કંઇક ખું ખું કરે પળ પળો; કંઈક કીધું કપાળ સરસરે, તૈઈ કામની પાઐ તરસરે, ૫૭ કંઈક નારી હીંડે હંસ ચાલ, વારે વારે સમારતી ખાલરે; કંઈકે દાંતી જડીતી રેખરે, નણે શોભે છે સુવર્ણ લેખરે, ૫૮ કઈ કે અજન કીધું અદકુ, ગાલ વચ્ચે શોભે શ્યામ ટપકુંરે; કર્યુંકે માઢચી હતા સુભ સાળુટે, કઈ કે પેહેરવું એાળુ કારવાળુરે પ કઇ કે પેંડેરી કંચનભૂત ચાળીરે, કઇક એાઢી ઓઢણી રગ ખાળીરે; કંઇક કેશ લટકતા મુકચારે, નણે નાગ સ્મા ત્યાં ઝઝુકયારે, કંઇકે પેરવાં છે કલા કાંખરે, કઈકે પહેરીઘે કાંચળી લાંખોરે, કઈક પેડ઼ેરથા કંચનના ચુડારે, ખાંડ઼ે ખાનુબંધન છુડારે, ૧ કર્ણકે સેથા ભરષો બહુ સારારે, ોભે સિંદુર માંહી રંગારરે; *ઈને માથે જડીતજ ખારરે, એક લટકે છે ઉપર મારરે, કુર એમ શોભા તણા નહી પારરે, નાત જમવા ખઠી એ વારરે;
સર
૧૩