Jain Shwetambar Tirth Antriksha Parshwanath

Author(s): Jambuvijay, Sahityachandra Balchandra Hirachandra
Publisher: Siddhi Bhuvan Manohar Jain Trust

Page 74

૧
૪.
જશ્રી અંતરિક્ષ પાર્શ્વનાથ તીર્થ wwwhaaaa%aaoooooooooooooooooooooot
ખંધ ધરી ખરદૂષણ ભૂપ, પ્રતિમા મેલી તવ જલકૂપ;
ગયો કાલ જલમાંહી ઘણો પ્રતિમા પ્રગટી હવે તો સુણો. ૧૨. એલગપુર એલ.દે રાય, કુષ્ટી છે ભૂપતિની કાય; ન્યાયતંત નવિ દંડે લોક, પૃથિવી વરતેં પુણ્યસિલોક. ૧૩.
રાયતણે શિર મોટો રોગ, રમણીભર નવિ નિદ્રા જોગ;
રોમ રોમ કીડા સંચરે, રાણી સવી નિદ્રા પરિહરે. જે કીડાનો ઠામજ જિહાં, તે પાછા વલી મેલે તિહાં; જો નવિ જાઈ તેહને ઠાય, તતખણ રાજા અચેતન થાય.
રાય રાણી સંકટ ભોગવે, કરમે દોહલા દિન જોગવે;
રયણીભર નવિ ચાલે રંગ, દીસે કાયા દીસે ચંગ. એક વાર હય ગજ રથ પરિવર્યો, રમવા રવાડી સંચર્યો; સાથે સમરથ છે પરિવાર, પાળા પાયકનો નહીં પાર.
જાતાં ભાણ મથાળે થયો, મોટી અટવીમાંહે ગયો;
થાકો રાજા વડ વિશ્રામ, છાયા લાગી અતિ અભિરામ. ૧૮. લાગી તૃષા નિર મન ધર્યું, પાણી દીઠું ઝાબલ ભર્યું, પાની પીધો ગલર્સે ગલી, હાથ પગ મુખ ધોયા વલી. ૧૯.
કરી રયવાડી પાછા વલ્યો, પહેલાં જઇ પટરાણી મલ્યો;
પટરાણી રળિયાત થઇ, થાકયો શય્યા પોઢ્યો જઇ. આવી નિદ્રા રમણી પડી, પાસે રહી પટરાણી વડી; હાથ પાય મુખ નીરખે જામ, તે કીડા નવિ દેખે ઠામ.
રાણી ને મન કૌતુક વસ્યો, હરખી રાણી હિયડે હસ્યો;
જાગ્યો રાજા આલસ મોડ, રાણી પૂછે છે કર જોડ. સ્વામી કાલ રવાડી કિહાં, હાથ પાય મુખ ધોયા જિહાં; તે જલનો કારણ છે ઘણા, સ્વામી કાજ સરસેં આપનો. ૨૩.
રાજા જંપે રાણી સૂણો, અટવી પંથ અણું અતિ ઘણો; વડ તીર ઝાબલ જલ ભર્યો, હાથ પાય મુખ ધોવન કર્યો. ૨૪.
૨૨.