________________
૨૫.તીર્થની આશાતના તજો
વઢવાણ માં જીવણભાઈ અબજીભાઈ ધર્મીષ્ઠ, સુખી, પ્રતિષ્ઠિત હતા. તેમના સુપુત્ર રતિભાઈ પાલીતાણામાં સ્વદ્રવ્યથી ગિરિવિહાર ધર્મશાળા બંધાવતા ખૂબ જયણા પાળતા. ૬ માસ રોકાયેલા ! પાણી બધું ગળાયા પછી જ વપરાય તે જાતે દેખરેખ રાખતા. તેમને પેશાબની તકલીફ. તેથી આશાતના થી બચવા ચાત્રા કરતા ન હતા. પણ ઘણાએ કહ્યું, “રતિભાઈ ! પાલીતાણામાં હોવા છતાં યાત્રાનો લાભ ગુમાવો છો. એક વાર દાદાની પૂજા કરી આવો.” રતિભાઈ ને પણ ઉલ્લાસ આવી ગયો. હિંમત થી ચડવા માંડયું. પણ પહેલાં હડે પહોંચ્યા અને પેશાબની શંકા થઈ. રોકાશે નહીં એમ લાગતાં આ અનાદિ પવિત્ર શાશ્વત ગિરિની આશાતનાના ઘોર પાપથી બચવા નિર્ણય કર્યો. ઉપાય વિચારી એકાંતમાં જઈ પોતાના કપડા પર કામ પતાવી, એક ટીપું પણ ન પડે તેમ કાળજી રાખી નીચે ઉતરી ગયા !!! લાખ લાખ ધન્યવાદ તેમની દેઢ શ્રધ્ધાને ! ઘણી મમ્મીઓ દિવાનખંડને બાબલાના પેશાબથી બચાવે છે, પરંતુ ગિરિરાજની આશાતનાથી કેટલા બચે ?
હૈ જિનભક્તો ! તારક પ્રભુ ભક્તિ ખૂબ કરવા સાથે મોટી અને નાની સઘળી આશાતનાથી બચો. એના કડવા વિપાક તમને લોહીના આંસુ પડાવશે. તીર્થોમાં જુગાર, વિષયવાસના, અભક્ષ્ય, અનંતકાય, ગિરિરાજ પર ખાવું-પીવું-પેશાબ આદિ ઘોર આશાતના કિદ કરશો નહીં.
Jain Education International
૪૩
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
