Book Title: Gautam Goshthi
Author(s): Muktivallabhvijay
Publisher: Pragna Prabodh Parivar

View full book text
Previous | Next

Page 102
________________ પાડતી દીવાલ બની ગઈ. ઈન્દ્રભૂતિની શંકાનું નિરાકરણ કરનાર પ્રભુએ શિષ્ય જમાડીને સમજાવવા યત્ન પણ ન કર્યો. ઈન્દ્રભૂતિનો ઉપચાર કરનાર પ્રભુએ જમાલીની ટ્રીટમેન્ટ જરાય ન કરી કારણ કે ઈન્દ્રભૂતિને પીડા અભિમાનની હતી, પણ જમાલીને પીડા અભિનિવેશની હતી. અભિમાન સાધ્ય છે, અભિનિવેશ અસાધ્ય પ્રાયઃ બની જતો હોય છે. અભિનિવેશ એટલે અસહ. અભિનિવેશ એટલે પક્કડ. પોતાની માન્યતાનો અભિનિવેશ એટલે કાગ્રહ; કોઈ વ્યક્તિ વિશેષ અંગેનો અભિનિવેશ એટલે પૂર્વગ્રહ અને કોઈ વસ્તુ કે સંયોગો માટેનો અભિનિવેશ એટલે હઠાગ્રહ. “હું જ સૌથી મોટો જ્ઞાની', હું જ સૌથી મોટો શ્રીમંત', ‘હું જ સૌથી વધુ બળવાન'... આ અભિમાનનો આકાર છે. પણ, “હું જ સાચો,' તે અભિનિવેશનો આકાર છે. જ્ઞાનનું, બુદ્ધિનું, પાંડિત્યનું કે અન્ય કોઈ પણ બાબતનું અભિમાન ઓગાળવું હજું સરળ પણ અભિનિવેશનું ગલન લગભગ અશક્ય પ્રાયઃ બની જાય છે. ઈન્દ્રભૂતિના મનમાં ઊઠેલી આત્મવિષયક શંકાનું ઉદ્ભવસ્થાન વેદની પંક્તિમાં તેમને જોવા મળેલો વિસંવાદ હતો. જમાલીને પ્રભુવચનમાં શંકા નહીં અશ્રદ્ધા થઈ અને આ અશ્રદ્ધાનું ઉદ્ભવસ્થાન પણ એક વિસંવાદ જ હતો. પ્રભુનાં વચન અને પોતાની મતિ વચ્ચેનો વિસંવાદ. અર્થઘટન કરનાર સત્વગ્રાહી બની સ્વયં તટસ્થ રહે, તો શાસ્ત્રની બે પંક્તિ વચ્ચેના વિસંવાદનું નિવારણ સાધ્ય છે. પણ શાસ્ત્રવચનના પ્રતિપક્ષી તરીકે જો પોતાની બુદ્ધિ હોય તો આ ચર્ચા, શાસ્ત્રાર્થ કે વાદન રહેતાં વિવાદ કે વિખવાદનું સ્વરૂપ ધારણ કરે છે અને તેનું પરિણામ પ્રાયઃ ગાઢ અભિનિવેશ જ બહાર આવે છે. વર્ધમાને પોતાની દીકરી રાજકુમાર જમાલીને પરણાવી હતી, પણ શ્રમણ - ગૌતમ ગોષ્ઠિ ૮૫ -

Loading...

Page Navigation
1 ... 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138