________________
૩૬ ઃ
: શ્રી ધનાં શાલિભદ્રના રાસ
કરી વિ સુખ પામે રે. મ૦ ૭ પણ તિલુ મે છે. એક અપલક્ષણ, ગુણુ કાઈને નવિ સાંસા, ઇર્ષ્યાયે કરીને સહુ જનના, ગુણુ તે અવગુણુભાંસે ૨. મ૦ ૮ જો કાઈને ગુણુ આવશ્યપણાથી, સાંભલે તે શિર દુખે, પાંચ મિલે જો ગુણના રાગી, તે તેહશું અતિ રૂએ રે મ૦ ૯
યતઃ- પિચ્યુન કષાય ન પરિહરે, જો કીજે સેલલ્લ; બા ગિરિમૐ વસે, તે હિ કષાયણિ ગુલ્લ ॥૨॥ ભાષા :- જે કાંઠે સે સારાં કામ કરીએ, ત પણ ચાડિયે માસ કદાપિ કષાય ત્યાગ કરે નહી. જેમ આંખ પર્યંત ઉપર વસે. તા પણ તેની ગેટલી તે કષાચેલી તે કષાયેલી જ રહે છે. ારા
જે વારે કેાઈ સજ્જન થઈને નિજ શિર આસ્ફાલે, વારા કેહના ન રહે પાપી, ક્રોધે તનુ પરાલે રે. મ૦ ૧૦ યતઃ– ।। આર્યાવ્રતમ્ ॥
ક્રોધઃ પરિતાપકર:, સસ્યાદ્વેગકારક દાવા વોરાનુષંગજનક, ક્રોધેન સુગતિહર્તા: ૩/ ભાવાર્થ :- ક્રોધ પરિતાપ ઉપજાવનાર, સને ઉદ્વેગ કરાવનારા, વરનું અનુસંધાન કરનારા અને સુગતિને હરનારે છે. ગા
તવ તસ પુત્ર વિચારે ચિત્તો તાતને વન મુકીજે; તે સહુના મનમે. સુખં થાવે ગૃહકાર્યાદિક કીજે રે. મ ૧૧ ઈમ નિશ્ચય કરી તાતને ભાંખે, તુમે હવે વનમાં પધારો; ઇષ્ટદેવનુ' નામ જપીને, નિજ અવતાર સુધા ૧. માથું ફૂટે.
