________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
==
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જ્ઞાનના દીપક
પ્રકટાવો.
આજ આપણે કટાટીના જમાનામાંથી પસાર થઇએ છીએ. આથી કરીને આજથી ત્રણ ચાર જમાના પહેલાં આપણે જે જાતની જીંદગી ગુજારતા તે જાતની જીંદગી ગુજારવાથી આપણું કામ નહિ ચાલી શકે. આપણે પ્રાએ અને સામ્રાજ્યા ની ચઢતી અને પતી નિહાળી છે. જાપાનના ઉત્થાન અને વિકાસ તમે જોયા. અ સદી પહેલાનુ જાપાન કેવું હતું તે તમે જાણ્યુ છે. તેણે પેાતાના આળસને દૂર ફેંકી દીધુ, નમાલાપણાને હઠાવી દીધુ. અને આજ તે પ્રજા–સધતી વચમાં જઇ ખડું છે તે પ્રગતિ અને પ્રીતિના માર્ગ ઉપર આગળ ધપી રહ્યું છે; અને આપણે જમાના થયાં ઉધમાં પડયા છીએ, એ ઉધમાં તે ઉધમાં આપણે પાછળ પડતા ગયા છીએ. બ્રિટિશ હિંદમાં આપણી આજની હાલત કાજે રાજકર્તા વતે માથે સઘળા દોષ ઠાલવવામાં આવે છે, પણ તેજ વખતે આપણે એક બાબત ભૂલીએ છીએ. એ બાબત એ છે કે આપણે ફરજ ચૂક્યા છીએ અને આ ભૂલના દોષ ખીજાને માથે ઢાળવાના બહાનાની સગવડ આપણે શોધી કાઢી છે, પશુ માતૃભૂમિના સાચા પુત્ર તરીકેની આપણી ફરજ જો આપણે અદા ન કરીએ તેા રાજકર્તા ગમે તેટલા ભલે! હાય તેાય શું કરી શકવાને ?
14
સમસ્ત હિંદી પ્રજાના એકજ ધર્મ છે. એ ધર્મ તે રાધમ, માતૃભૂમિ પ્રત્યે અનન્ય પ્રેમધ. સા-જાપાનીસ યુદ્ધ સમયે જાપાનની પ્રજા એજ પ્રેમધર્માંથી ઘેલી બની હતી. દેશની ભૂમિ પ્રત્યેના એ અનન્ય પ્રેમને કારણે એ યુદ્ધમાં કેટલીક માતાએ આપધાત કરવાનુ બહેતર માન્યું હતું; કારણ તેમનાં બાળકા લડાઇના કાયદાની રૂએ સૈન્યમાં ભરતી થઇ શકયાં ન હતા. જાપાનીસ માતાના એ અપૂર્વ જુસ્સા હતા. રાજપૂત વીરત્વના દિવસેામાં આપણા દેશમાં પણ એવી માતાએ હતી અને અત્યારે પણ ફ્રાંસીને લાકડે લટકતા પેાતાના પુત્રને જોઇ હસનારી કાઇ કા માતાએ હયાત છે. પેાતાની જાત પેટની પૂજાને સ્થાને રાષ્ટ્રપૂજાની સ્થાપના કરવી પડશે એ તત્વ જ્યારે આપણી માતાએ સમજશે ત્યારે તે ક્ષણુ આપણુા દેશના ઇતિહાસમાં તૈાંધવા લાયક લેખાશે. તમારા દેરા પ્રત્યેતેા તમારા પહેલા ધર્મ એ છે કે તમે તમારી માતાએ, વ્હેના, સ્ત્રીએ અને પુત્રાને સમજાવા કે વિશ્વવિદ્યાલયનુ શિક્ષણુ પામી બહાર આવવામાં સરકારી કે ખાનગી ગુલામે કરવા કરતાં કાઇ ઓર જ હેતુ રહેલા છે. તમારાં બાળકાને નાતક બન્યા પછી વકીલાત કાજે ધકેલતા નહિ. રાષ્ટ્રની શક્તિના ગર્વના ખ્યાલ રાખજો. આપણા દેશ વકીલેાથી ઉભરાય છે. આજ આપણે દેશભરમાં કામ કરનારાઓની જરૂરત છે. આજ દેશના ખૂણેખૂણામાં ગામડે ગામડે, દૂરદૂરના ઝુંપડે ઝુપડે, એ અજ્ઞાનના અંધકારમાં પડેલાં હરેક સ્થાનમાં જ્ઞાનના દીપક પ્રઢાવવાની જરૂરત છે.
.
આપણા કાર્યનું કેન્દ્ર ગામડાએ છે. કેળવાયલા વર્ગને કાઈને કાષ્ટ વિસ ગામડાઓમાં પાછા જવુ જ પડશે તેા પછી આજે જ તે કામ શા સારી કરતા નથી ? ”
આચાય. પ્રફુલ્લુચદ્ર રાય.
For Private And Personal Use Only
