Ambika Stuti

Author(s): Narandas Ranchoddas
Publisher: Narandas Ranchoddas

Page 13

"
અ
વૃષભ ઉપર વાહન કી, હાથમાં લઇ ત્રીશુળ; રાક્ષસોના નાશ કીધા, ખાદીયું જડામુળથી. પર્વતાને પાહાડમાં, વસ્તીનું આપે। આપ; દરરાન તારૂ કરતાં માજી, નાસી જાય પાપરે અ તારી શકતો સૌ પ્રાણીમાં, વ્યાપી છે મમ માત; રોજક નારણ ધ્યાન તારૂ ધરે, ધરે રાખી ખાંત. અં
રાગ બનારા.
•
(મા દીન સુખીલી જાણી કહે ધણું જીવા મહારાણી.) તું સરવ તણી સુખદાઇ, કર મેહેર અંબીકા માઈ; તુ॰ તુ આરાસુર ખોરાજે, શોર છત્ર સાનાનુ છાજે; પગ પાવડી ધરાઇ, કર મેહેર અખોા માઈ તુ જડીંગ મુગટ ખહુ ઝળકે, વળી કાને કુંડળ લળકે; મે પાન લીંલું લગાઈ, કર મેહેર અંબીકા માઇ, તું તુજ શીરપર લગી તારા, તે જોઇ મન મેાહ્યા. મેરા; તુ' પુર મનારથ માઈ, કર મેહેર અંબીકા માર્ક તુ તારી ચાળી અતરમાં ખાળી, ચુવા અરગજી ખેાળી; રારીયાં સાડી રાઇ, કર મેહેર અખોકા મા, તું તમે પેહેરયાં કાંખીને લાં, તમે આપેાં પુત્રને પલાં; મન તુતા મેરે ભાઈ, કર મેહેર અંબીકા માર્ક. તું તે પ જ્યાત અજવાળી, દુ:ખ સર્વ તણા તે પ્રજાળી;