Book Title: Aagam Manjusha 11 Angsuttam Mool 11 Vivagsuyaam
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 19
________________ पूसगंदी राया सिरीए देवीए मायामते यावि होत्या कल्लाकलि जेणेव सिरी देवी तेणेव उवा० ता सिरीए देवीए पायवदणं करेति सतपागसहस्सपागेहिं तेलेहिं अभिगावेति अडिसुहाए मंस तया० चम्म रोममुहाए चउविहाए संवाहणाए संवाहावेति सुरहिणा गन्धवकएणं उपहावेति ना तीहिं उदएहिं मज्जावेति, तं०- उसिणोदएणं सीओदएणं गन्धोदएणं, विउलं असणं० भोयावेति सिरीए देवीए पहायाए जाय पायपिछत्ताए जाव जिमियभुत्नुत्तरागयाए ततो पच्छा पहाति वा मुंजति का उरालाई माणुस्सगाई भोगभोगाई भुंजमाणे विहरति, तते णं तीसे देवदत्ताए देवीए अण्णया कयाई पुश्वरत्तावरत्त कुटुंबजागरि० इमे एयारूवे अज्झस्थिते. एवं खलु पूसणंदी राया सिरीए देवीए माइमसे जाव विहरति तं एएणं वक्खेवेणं नो संचाएमि अहं पूसणंदिणा रण्णा सद्धिं उरा० मुंजमाणी विहरित्तए तं सेयं खलु ममं सिरि देविं अग्गिप्पओगेण वा सल्थ विसप्पओएण वा मंतपयोगेण वा जीवियाओ ववरोवेत्ता पुसणंदिणा रण्णा सद्धिं उरा० मुंजमाणीए विहरित्तए एवं संपेहेति त्ता सिरीए देवीए अंतराणि य० पडिजागरमाणी२विहरति, तते णं सा सिरी देवी अण्णया कयावि मजती(म०बी)ता विरहियसयणिज्जसि मुहप्पसुत्ता जाया यावि होत्था इमं च णं देववत्ता देवी जेणेव सिरी देवी तेणेव उवागच्छति ता सिरिं देवीं मज्जावीतं विरहियसयणिजंसि सुहप्पसुत्तं पासति ता दिसालोयं करेति ता जेणेव भत्तघरे नेणेव उवा० ता लोहदंडं परामुसति ना लोहदंड तावेति ता तत्तं समजोतिभूतं फुलकिंसुयसमाणं संडासएणं गहाय जेणेब सिरी देवी तेणेव उना०ता सिरीए देवीए अवाणंसि पक्खिवेति, तते णं सा सिरी देवी महता सदेणं आरसित्ता कालधम्मुणा संजुत्ता, तते णं तीसे सिरीए देवीए दासचेडीओ आरसियसई सोचा निसम्म जेणेव सिरी देवी तेणेव उवा०त्ता देवदत्तं देविं ततो अवकममाणिं पासंति जेणेव सिरी देवी तेणेव उवा०त्ता सिरि देवि निपाणं निचेटुं जीवविप्पजदं पासंति हा हा अहो अकजमितिकटु रोयमाणीओ० जेणेव पूसणंदी. राया तेणेव उवा०त्ता पूसणंदिरायं एवं ब०-एवं खलु सामी ! सिरी देवी देवदत्ताए देवीए अकाले चेव जीवियाओ ववरोषिया, तते णं से पूसणंदी राया तासिं दासचेडीणं अंतिए एयमझु सोच्चा निसम्म महया मातिसोएणं अप्फुण्णे समाणे परसुनियत्तेविव चंपगवरपायवे घसत्ति धरणीयलंसि सवंगेहिं सण्णिवडिते, तते णं से पुसणंदी राया मुहत्तंतरेणं आसत्थे समाणे बहहिं राईसरजावसत्यवाहेहि मित्त जाय परियणेण य सर्दि रोयमाणे सिरीए देवीए महता इड्ढीसकारसमुदएणं नीहरणं करेति त्ता आसुरुत्ते देवदत्तं देविं पुरिसेहिं गेव्हावेति त्ता एतेणं विहाणेणं वझं आणावेति, तं एवं खलु गोतमा! देवदत्ता देवी पुरा जाब विहरति, देवदत्ता णं भंते ! देवी इतो कालमासे कालं किया कहिं गच्छिहिति कहिं उववजिहिति?, गोतमा! असीतिं वासाई परमाउं पालयित्ता कालमासे कालं किच्चा इमीसे रयणप्पभाए पुढवीए उववजिहिइ संसारो वणस्सति ततो अणंतरं उववट्टित्ता गंगपुरे गरे हंसत्ताए पचायाहिति से णं तत्थ साउणिएहिं पहिते समाणे तत्वेव गंगपुरे सेवि० बोही सोहम्मे महाविदेहे सिज्झिहिति०,णिक्खेवो ।२९॥ इति देवदत्ताध्ययनं ९॥ जति णं भंते ! समणेणं भगवता० दसमस्स उक्खेबो। एवं खलु जम्बू ! तेणं कालेणं० वद्धमाणपुरे णामं णगरे होत्या विजयवड्ढमाणे उज्जाणे माणिमहे जक्खे विजयमित्ते राया तत्थ णं धणदेवे नाम सत्यवाहे होत्था अड्ढे० पियंगू भारिया अंजू दारिया जाव सरीरा समोसरणं परिसा जाव पडिगया, तेणं कालेणं० जेट्टे जाव अडमाणे विजयमित्तस्स रण्णो गिहस्स असोगवणियाए अदूरसामंतेणं वीहवयमाणे पासति एगं इथियं सुक्खं भुक्खं निम्मंसं किडिकिडिभूयं अद्विचम्मावणद्धं णीलसाडगणियत्वं कट्ठाई कलुणाई बीसराई कृवमाणिं पासित्ता चिंता तहेव जाव एवं ३०-सा णं भंते ! इत्थिया पुषमवे का? वागरणं-एवं खलु गोतमा ! तेणं कालेणं. इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे इंदपुरे णामं णगरे तत्थ णं इंददत्ते राया पुढवीसिरी णामं गणिया वण्णजो, तते णं सा पुढवीसिरी गणिया इंदपुरे णगरे बहवे राईसरजावप्पभियओ चुण्णप्पओगेहि य जाव अभिओगित्ता उरालाई माणुस्सगाई भोगभोगाई भुंजमाणी विहरति, तते णं सा पुढवीसिरी गणिया एयकम्मा० सुबहं पाव जाव समजिणित्ता पणतीसं वाससताई परमाउं पालयित्ता कालमासे कालं किच्चा छट्ठीए पुढवीए उक्कोसेरइत्ताए उववष्णा, साणं तओ उपट्टित्ता इहेव वद्धमाणे णगरे धणदेवस्स सत्थवाहस्स पियंगुभारियाए कुच्छिसि दारियत्ताए उववण्णा, तते णं सा पियंगुभारिया णवण्हं मासाणं दारियं पयाया नामं अंजूसिरी सेसं जहा देवदत्ताए, तते णं से विजए राया आसवा० जहेब वेसमणदते तहेव अंजूं पासति णवरं अप्पणो अट्ठाए वरेति जहा तेतली जाव अंजूए दारियाए सद्धिं उप्पिं जाव विहरति, तते णं तीसे अंजूए देवीए अण्णया कयाई जोणीसूले पाउन्भूते यावि होत्या, तते णं से विजए राया कोडुबियपुरिसे सद्दावेति त्ता एवं व०-गच्छह णं तुम्भे देवाणुप्पिया ! बदमाणपुरे णगरे सिंघा० जाव एवं वयह एवं खलु देवाणु०! विजय० अंजूए देवीए जोणिसूले पाउन्भूते जो णं इच्छति वेजो वा जाव उग्रोसेंति तते णं ते बहवे वेजा य० इमं एयारूबं० सोचा निसम्म जेणेव विजए राया तेणेव उवा० अंजूए देवीए बहूहिं उप्पत्तियाहिं० बुद्धीहिं परिणामेमाणा इच्छति अंजूए देवीए जोणिसूलं उक्सामित्तए नो संचाएंति उवसामित्तए० तते णं ते बहवे वेज्जा य० जाहे नो संचाएंति अंजूए देवीए जोणिसूलं उबसामित्तए. ताहे संता तंता परितंता जामेव दिसं पाउम्भूता तामेव दिसं पडिगता, तते णं सा अंजू देवी ताए वेयणाए अभिभूया समाणी सुक्का मुक्खा निम्मंसा कट्ठाई कलुणाई वीसराई विलपति, एवं खलु गोतमा! अंजू देवी पुरा० जाब विहरति, अंजू णं भंते! देवी इओ कालमासे कालं किच्चा कहिं गच्छिहिति कहिं उववजिहिति?, गोतमा ! अंजू णं देवी नउई वासाइं परमाउं पालयित्ता कालमासे कालं किश्या इमीसे रयणप्पभाए पुढवीए णेरइयत्ताए उववन्जिहिइ एवं संसारो, जहा पढमे तहा यई जाव वणस्सती साणं ततो अणंतरं उमट्टित्ता सबओभद्दे णगरे मयूरत्ताए पचायाहिति, सेणंतत्य साउणिएहिं वधिते समाणे तत्येव सबओभद्दे णगरे सेट्टिकुलंसि पुत्तत्ताए पञ्चायाहिति, सेणं तत्थ उम्मुक० तहारूवाणं थेराणं अंतिए केवलं वोहिं पुझिहिति पञ्चजा सोहम्मे, ततो देवलोगाओ आउक्खएण० कहिं गच्छिहिति कहिं उववजिहिति?, गोतमा ! महाविदेहे जहा पढमे जाय सिज्झिहिति जाव अंतं काहिति। एवं खलु जंबू ! समणेणं जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं दसमस्स अझयणस्स अयमढे पं०, सेवं भंते !२॥३०॥ इति अंजूसुताध्ययनं १०॥ इति प्रथमः श्रुतस्कंधः१ऊ तेणं कालेणं० रायगिहे णगरे गुणसिलए चेइए सुधम्मे समोसढे जंचू जाव पजुवासमाणे एवं वयासी-जइ णं भंते ! समणेणं जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं अयमढे पं०सुहविवागाणं मंते ! समणेणं जाव संपत्तेणं के अढे पं०?, तते णं से सुहम्मे अणगारे जंबू अणगारं एवं व० एवं खलु जंबू ! समणेणं जाव संपतेणं सुहविवागाणं दस अजायणा पं० तं०- सुबाहू भहनंदी य, सुजाए य सुवासवे। तहेब जिणदासे य, धणपती य महञ्चले ॥३॥ भहनंदी महचंदे वरदत्ते। जति णं भंते ! समणेणं जाव संपत्तेणं सुहविवागाणं बस अज्म- (१३८) ५५२ विपाकश्रुतांगं, मreer-१ मुनि दीपरत्रसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 17 18 19 20 21