________________
संवेग
रंगसाला
॥ ६९०॥
॥८९८८ ।।
तं नमह तं पसंससह, तं सेवह तं विहेह य सहायं । जेण य वसं नीओ, दुरंतो इंदियगइंदो सुगुरू स चैव देवो, तस्स नमो तेण भूसियं भवणं । न विसयपवणहओ वि हु, इंदियअग्गी जलइ जस्स ॥८९८९ ॥ तेण सुद्धो जम्मो, जीवियमवि तस्स चेव इह सहलं । जेण णिरुद्धो पसरो, इमस्स दुट्ठि दियबलस्स ।। ८९९०॥ ता भी देवाणुप्पिय !, पियं भणामो तुमं पि तह कह वि । चेट्ठसु जहि दियाई, आयारामाई जायंति ॥ ८९९१ ॥ इंदिपभवं सोक्खं, सोक्खाऽऽभासो स न उण तं सोकूखं । तं पि हु कम्मोवचयाय, सो वि दुक्खेकहेउ ति ॥ ८९९२ ॥ इंदियविसयपसत्ता, पति संसारकंदरे घोरे । पक्खि व्व छिन्नपकूखा, सुसीलगुणपेहुणविहीणा ।।८९९३ ॥ महुलित्तं असिधारं, जहा लिहंतो सुहं मुणइ पुरिसो । इंदियविसयसुहं तह, भयावहं पि हु अणुभवतो ||८९९४ ॥
विमग्गितो, कत्थइ कयलीए नत्थि जह सारो । इंदियविसएस तहा, नत्थि सुहं सुठु वि गविहं ॥ ८९९५ ।। गिम्म्हयस्स दुहं, जह धावंतस्स विरलतरुहेडा | छायासुहमऽप्पं चिय, इंदियसोकूख' पि तह जाण ।। ८९९६ ॥ अहह ! कहमप्पणिजो, चिरमुवयरिओ वि इंदियग्गामो । विसयपसत्तो संतो, सत्तुजणं पि हु विसेसेइ ।।८९९७ । | जो इंदियाण छंदे, बट्टइ मोहेण मोहिओ संतो। सत्तू तस्सऽप्पा चैव, अप्पणो तिकूखदुकूखकरो सोइ दिएण भद्दा, चकूखुराएण समरधीरनिवो । घाणेण रायपुत्तो, निहओ रसणाए सोयासो
।।८९९८ ।।
॥८९९९ ॥
फासि दिएण दिट्ठो, नट्ठो सयवारनयस्वत्थव्वो । एकेकेण वि निहया, किं पुण जो पंचसु पत्तो एयाण य भावत्थं, जहकमं साहिमो समासेणं । तत्थेमं अवसेयं, सोइ दियगोयर नायं
॥९०००॥
॥९००१ ॥
इन्द्रिय-अविजये भद्रादीनां | दृष्टान्ताः ।
॥ ६९०॥
