________________
संवेगरंगसाला
| विषयाणां दारुणत्वम् ।
॥५५५॥
। अहवा दिट्ठिविसाऽई, होति विणासाय तब्भवे चेव । एए पुण हयविसया, अणंतभवदारुणविवागा ॥७२०९॥ अहवा ते सव्वे मंत-तंतदेवाऽऽइथंभिया संता। न भवंति तब्भवे वि हु, भयाय विसया उण दुरंता ॥७२१०॥ विसए सेविति जडा, अरईदुक्खस्स पसमणनिमित्तं । तं पुण तेहिं दढयरं, उच्छलइ घएण जलणो व्व ॥७२११॥ सूरा वि विसयगिद्धा, मुहजोया हो ति महिलियाणंपि । जे पुण ताण विरत्ता, ते देवाणं पि पणतिपयं ।।७२१२॥ मोहमहागहगहितो, सहितो अरईए धम्मरइरहिओ। विसयवसो वावारइ, मणवइकाए अविसए वि ॥७२१३।। विसयरणाऽवणिविणिवेसिया य, दुव्वारकरणकरडिघडा । मणवइतणूहि विलसइ, पेक्खियपडिवखरूवाऽई ॥७२१४॥ अण्णं च विसयवासंग-वजिएणाऽवि निययबुद्धीए । पुरिसेण धरतेणं, तहाविहं निम्मलविवेयं ॥७२१५॥ सब्भावो वीसंभो, नेहो रइवइयरो य जुवइजणे । कीरंतो अचिरेणं, तवसीलवयाई फेडेजा ॥७२१६॥ जह जह कीरइ संगो, तह तह पसरो खणे खणे होइ । थेवो वि होइ बहुओ, न य लहइ धिई निरंभतो॥७२१७॥ एवं च सो अणजो, ववगयलजो समीहियअकजो। तं चेव कुणइ सजओ, मुकंगीकयसुकयकजो ॥७२१८॥ भीओभीयाए समं, समंतओ विहियनिहुयरइकिरिओ । अहह ! तहावि स विसई, जइ होज सुही दुही कोणु ?॥७२१९॥ किचदुलहं चरित्तरयणं, खंडिउमेकसि कहि चि विसयवसो। पावइ दुगुंछियत्तं, जावजीवं पि सयलजणे ॥७२२०॥ आवायमेत्तसुहया वि, किपि बहुभाविभवनिमित्तत्ता । विसया सप्पुरिसाणं, सेविजंता वि दुहजणया ॥७२२१॥
॥५५५॥