________________
संवेग
रंगसाला
हानिद्वारे आहारदर्शने क्षपकस्य वैराग्यम् ।
॥४२०॥
अञ्चतपबलसत्तो-ऽणुष्णाओ भोयणऽट्ठया गुरुणा । पुरओ उवणीयाई, दव्वाई असणमाऽऽईणि ॥५४२०॥ पासित्ता फासित्ता, जिपित्ता अहव ताई गिन्हेत्ता। ववगयकोऊहल्लो, सम्म एवं विचिंतेजा ॥५४२१॥ भवगहणम्मि अणाइम्मि, गंतसो इह मए भमंतेणं । कि नो भुत्तं किं नेव, फासियं जि घियं कि नो॥५४२२॥ कि कि संपन्न नेव, बंछियं तह वि पावजीवस्स । तित्ती मणागमेत्तं पि, जा पुरा नेव संपन्ना ॥५४२३॥ सा कि अहुणा होही, ता तीरगयस्सिमेहि कि मज्झ । इइ चितंतो कोई, संवेगपरायणो होइ ॥५४२४॥ आसाइत्ता कोई, तीर पचस्सिमेहि कि मज्झ । वेरग्गमऽणुसरतो, संवेगपरायणो होइ
॥५४२५॥ । देसं भोच्चा कोई; हा हा! इन्हिं इमेहि कि मज्झ । वेरग्गमऽणुसरतो, सबेगपरायणो होइ ॥५४२६॥ सव्वं भोच्चा कोई, धिद्धि ! इन्हि इमेहिं कि मज्झ । वेरग्गमऽणुसरतो, सवेगपरायणो होइ ॥५४२७॥ कोई तमाध्यइत्ता, मणुन्नरसरसियचित्तपरिणामो। पकुणइ अणुबंध सव्व-देसविसयं तहिं चेव ॥५४२८॥ तस्स य रसाऽणुवधाऽ-वहारिपल्हायणिजवयणेहिं । धम्मकहं कहइ गुरू, खवगस्स पुणो वि बोहकए ॥५४२९॥ धम्मकहं चिय न कहेइ, केवलं कितु तस्स भयहेउ । मुहुमस्सावि अवाए, इय दंसइ गिद्धिसल्लस्स ॥५४३०॥ हिमवंतमलयमंदर-दीवोदहिधरणिसरिसरासीतो। अहिययरो आहारो, छुहिएणाऽऽहारिओ होजा ॥५४३१॥ । संसारचक्कवाले, सब्वे वि य पोग्गला तुमे बहुसो। आहारिया य परिणा-मिया न तुम तह वि तित्तो ॥५४३२॥
आहारनिमित्ता गंतु, मंखु सव्वेसु नरयलोएसु । उववन्नो अइबहुसो, सव्वासु य मेच्छजातीसु ॥५४३३।।
॥४२॥