________________
संवेगरंगसाला
कुञा सव्वसमप्पण-मुवदंसेजा नयकम णिउणं । सामी मंती रहूं, एमाई पुब्ब विहिणा उ ॥२५६५।। सामंतमंतिसेणाऽहिवाण, पयईण सेवगाणं पि । नरवइणो वि य साहा-रणं च सिक्खं पयच्छेञ्जा ॥२५६६॥ एवं कयकायव्यो, पुत्ताऽऽरोवियसमत्थकजभरो । पवरुत्तरोत्तरगुणे, आराहेजा जहामिमए
॥२५६७॥ जो पुण धम्मपवत्तो वि, निम्मलाऽऽराहणाभिलासी वि । पुन्बुत्तविहाणेणं, न करेज सुयस्स सिक्खवणं ॥२५६८॥ नेव य मुच्छाऽऽइवसा, उवदंसेजा सविहववित्थारं । सो तस्स कम्मबंधाय, होज वइरो व्व केसरिणो ॥२५६९।।
पुत्रस्य अशिक्षणे दोषोपरि वन-केशरिणोः कथा ।
॥२०१॥
तहाहि
कुसुमत्थलंमि नयरे, धणसारो नाम आसि वरसेट्ठी । निययसमुद्भररिबीए, दरमुवहसियवेसमणो ॥२५७०॥ उवजाइयसयतोसिय-देवयदिनो अणामयसरीरो । वइरो नामेण सुओ, अहेसि एको परं तस्स ॥२५७१।। सो पुण समहिगयकलो, पिउणा तरुणत्तणं समणुपत्तो । परिणाविओ महेसर-सेद्विसुयं विणयवइकन्न ॥२५७२॥ अह विज्जुलयासरयऽब्भ-चंचलत्तेण सवभावाणं । हरिचकिसकविक्कम-अगोयरत्तेण मच्चुस्स ॥२५७३।। पइखणविणाससीलत्तणेण, अच्चतमाऽऽउकम्मस्स । धणसारो निययपए, तं ठविउ मरणमणुपत्तो ॥२५७४।। हा ताय! परमवच्छल !, गुणणिवहनिवास! पणइकयतोस !। पुरलोयलोयणोवम!, कत्थ गतो देहि पडिवयणं ॥२५७५॥ हा ताय! तायसु मम, विओगवजाऽसणीए भिजंतं । हिययं हिययसुहावह !, नियपुत्तमुवेहसे कीस ॥२५७६॥
undt. २ जनहित.
॥२०१॥