________________
संवेगरंगसाला
ताराचन्द्ररूपदर्शनेन गणिकाया अनुरागः धनहीनत्वेन निष्कासनाय
॥१८७॥
अक्कया
विषादिदानं
नवरं अत्ता जंपइ, आ पावे मुद्धि मयणमंजूसे !। समणं व निद्धणं धरसि, कीस एयं तुमं पहियं ॥२३८१।। पणरमणाणं वच्छे, कुलकमो एस जं न धणहीगो । कामिजइ वजहरो वि, अहब मीणज्झओ वि सयं ॥२३८२।। धूयाए जंपियं अम्म !, तुझ पायप्पसायओ होही । आसत्तवेणियं धण-मिम पि कि काहिसि परेण ॥२३८३॥ अह निठुरेहि वयणेहि, तजिया वारिया य सा बहुसो । जा नेव तं विमुंचति, अत्ताए चिन्तियं ताव ॥२३८४॥ एयम्मि जीवंते, पडिवाइ मज्झ नेव वयणमिमा । ता उग्गविसं दाउं, हणामि निहुयं डियाऽहमिमं ॥२३८५।। तो एगम्मि अवसरे, उग्गविसुम्मिस्सचुन्नयसणाहो । तंबोलबीडगो से, उवणीओ तीए पणएण ॥२३८६॥ गहिओ ताराचन्देण, भक्खिओ वि य वियप्परहिएण । जाओ य विसवियारो, न पुव्वगुलियाऽणुभावेण ॥२३८७॥ हा ! कह विसप्पओगे वि, नो मओ एस संपयं पावो । इइ तीए जीयहरणं, पुणो वि से कम्मण दिन्न ॥२३८८॥ तेणाऽवि तस्स गुलियाऽणु-भावओ नो अहेसि जियनासो। अवि अहिययरी आरोग्ग-रूवलच्छी पवित्थरिया ॥२३८९।। वजाऽऽहय व्व मुसिय ब्व, सयणदुरुज्झिय व सा तत्तो । करपल्हत्थियवयणा, सोगं काउं समाढत्ता ॥२३९०।। भणिया ताराचन्देण, अम्म ! तं कीस अज कसिणमुही । पेच्छिञ्जसि पढमसमुभ-वंतघणपाउससिरि व्व ॥२३९१।। तीए भणियं हे वच्छ !, तेण कहिएण को गुणो होही। हियमवि सुजुत्तियं पि हु,जं का नेव सकिहसि ॥२३९२।। तेणं पयंपियं अम्म!, कहसु काहामऽहं तुहं वयणं । तीए वुत्तं पुत्तय !, जइ एवं ता निसामेहि ॥२३९३॥ सुविसिट्ठलकूखणधरो, रूबी सुगुणो मणोरमसरीरो । तं वच्छ ! विसयगिद्धीए, निहणमऽचिरेण पाविहसि ।२३९४॥
॥१८७॥
11