________________
संवेगरंगसाला
मुनिनमनं विद्याधरमिथुनागमनं
तत्कृता मुनिस्तुतिश्च।
॥१८४॥
सवसं चिय मरणं मह, ताव मुणिदं इमं नमसामि । इति चिंतिऊण संभम-भरियऽच्छो नमइ सो साहुं ॥२३४३।। नमिऊण भसिसारं, रूवं जा नियइ विम्हइयचित्तो । ता विजाहरमिहुणं, गयणयलाओ समोयरियं ॥२३४४॥ हरिसवसवियसियऽच्छं, पडियं चलणुप्पलम्मि से मुणिणो । गुणसंथवं च का, निसन्नमऽमले महीवडे ॥२३४५।। ताराचंदेण ततो, भणियं इह मे कुओ समोगमणं । केण व कज्जेण ततो, वुत्तं विजाहरेण इमं ॥२३४६॥ विजाहरसेणीओ, पहुणो एयरस वंदणनिमित्तं । भणियं ताराचंदेण, भद्द ! को एस मुणिसीहो ॥२३४७॥ परिचत्ताऽभरणा वि हु. दिव्यालंकारभूसियंऽगो ब्व । लक्खिाइ मणुओ वि हु, अमणुयमाहप्पकलिओ व्व ॥२३४८॥ अह खेयरेण हरिमूसियेण, अञ्चंतपयत्तेण पुच्छिएण। पडिमणिउ निसुणि बहुगुणसणाहु, विजाहरसेणीहि एह नाहु ॥२३४९।।
जरजम्ममरणरणरणयभीमु, सयमेव मुणिवि भवदुहु असीम् । रज्जम्मि ठवेविणु निययपुत्तु, सुस्समणु जाउ समसत्तुमित्तु ।।
॥२३५०॥ सा रायलच्छी अच्चतभत्त, जि लीलई खलमहिल व चत्त । जसु अञ्ज वि विरहहुयासतत्तु, अंतेउरु विरमति नो रुयंतु ॥
॥२३५॥ पन्नत्तिपमोक्रखपहाणविज, दासि व्य जस्सु कज्जेसु सञ्ज । चिरु वढिय नट्टिय जेम्व कित्ति, तइलोकरंगि नच्चिय सुदित्ति ॥
॥२३५२॥ तवसत्तिए जायअणेगलद्धि, जसु अणुवम रेहइ सुहसमिद्धि । जो कुणइ अखंडिउ मासखवणु, तसु तुल्लु होउ धरणीए कवणु ॥
।।२३५३।। १ १५ १.
.
॥१८४॥