________________
आगम
प्रकरणम्
सार
॥५१॥
हवे बीलु अपूर्वकरण कहे छे. ते एक कोडाकोडी सागरोपमनी स्थितिमाहेथी एकमुहूर्त अने अनादि मिथ्यात्व जे अनंतानुबंधीआनी चोकडी ते खपाववाने अज्ञान हेय ते छांडवं अने ज्ञान उपादेय एटले आदर, ए वांछारूप अपूर्व कहेतां पहेलां क्यारे नाव्यो एवो जे परिणाम ते अपूर्व करण कहिये, ए बीजुकरण ते समकितयोग्य जीवने थाय. ___ हवे त्रीजु अनिवृत्तिकरण कहे छे. ते मुहूर्त रूपस्थिति खपावीने निर्मल शुद्ध समकित पामे मिथ्यात्वनो उदय मटे |त्यारे जीव उपशम समकित पांमे, एवो जे परिणाम ते अनिवृत्ति करण कहिये. ए करण कीधाथी गंठीभेदथयो कहिये. उक्तश्च आवश्यक निर्युक्तौ “जागंठीतापढमं । गंठीसमयछेओ भवेवीओ ॥ अनिअट्टिकरणं पुण । समत्तपुरक्खडेजीवे ॥१॥ ऊसर देसं दढुल्लिअं च । विजांइवणदवोपप्प ॥ मिच्छत्तस्सअणुदए । उभसमसम्मं लहइ जीवो ॥२॥ एम मिथ्यात्वनो उदयमव्याथी जीव समकित पामे, ते समकितनी सद्दहणाना बे भेद छे, एक व्यवहार समकितसद्दहणा, बीजी निश्चय समकित सद्दहणा.
देवश्रीअरिहंत देवाधिदेव अने गुरु सुसाधु जे सूधो अर्थ कहे ते तथा धर्म केवलीनो परुप्यो जे आगममां सातनय तथा एक प्रत्यक्ष वीजें परोक्ष ए वे प्रमाण अने चार निक्षेपेकरी सद्दहे, एवी सद्दहणा ते व्यवहार समकित कहिये. ए पुण्यनुं कारण तथा धर्म प्रगट करवानुं कारण छे एवी रुची ज्ञानविनापण घणाजीवोंने उपजे.
बीजु निश्चयसमकित ते आवीरीते जे निश्चयदेव ते आपणोज आत्मा जीव निष्पन्नस्वरूपी सिद्ध ते संग्रहनयनीस
