________________
सृत्तं । मा लुंदह एसो हैं, इमाण चिट्ठामि पाहरिओ ।। ५३२ ।। एएण य अच्चन्भूय - पुन्नाइसयस्स तस्स वयणेण । ते लेवनि - मिया इव, संजाया भियसरीरा ॥ ५३३ || पभवो वि विम्हियमणो, पिक्खड़ जंबूकुमारमह तत्थ । भज्जाहिं ताहि सहियं, करेणुयाहिं व करिरायं ।। ५३४ ॥ कहइ य नामकुलेहिं, अप्पाणं तस्स जह पभवनामो । सिरिविझनिवसुओ हं, ता मित्तो मह तुम इत्तो ॥ ५३५ ॥ अप्पे मज्झविज्जं, थंभणियं मुक्खाणि च पसिऊण । अवसावणियं तालु-ग्घाडणिविज्जं च गिव्हेसु ॥ ५३६ ॥ जंबू भइ इमाओ, नवपरिणीयाउ अट्ठ वि पियाओ । परिचइऊण पभाए, पव्वज्जिस्सामि अममो हं ॥ ५३७ ॥ इव्हि पि हु भव ? अहं, भावजइत्तेण इत्थ चिट्ठामि । तेण अवस्सावणिया, विज्जा वि हु पभविया नेव ।। ५३८ ॥ मित्त ? चहस्सामि सिरिं, एयं तिणमित्र पभायसमयम्मि । ता किं मह विजाए, कज्जं देहे वि अममस्स ॥ ५३९ ॥ तमवस्सावणिविज्जं, अह संवरिऊण पभवचोरो वि । पणमिय जंबुकुमारं, जंपर बद्धंजली पुरओ ॥ ५४० ॥ मित्त ? तुमं विसयमुर्ह, भुंजसु नवजुव्वणो जहिच्छाए । अणुकंपं काऊणं, नवपरिणीयाण एयाण ॥ ५४१ ॥ एयाहिं सह पियाहिं, मित्त ? तुम हो मुत्तभोगफलो । पव्वज्जावि हु गहिया, पच्छा सोहिस्सए तुज्झ ॥ ५४२ || अह भणइ जंबुकुमरो, वयस्स ? विसओवभोगजं सुक्खं । तुच्छं अवाय बहुल, ता किं दुहहेउणा तेण ॥ ५४३ ॥ विसयाणं सेवाए, सुहमप्पं पभव ? सरिसवाओ वि । महुबिंदुगिडपुरिसस्स व, दुक्खं गरुयमिह सुणसु ॥ ५४४ ॥ को वि नरो किर पुविं, बहुविहदेसंतरेसु भ्रममाणो । सत्थेण सह पविट्ठो, अडविं बहुचोरदुग्गम् ॥ ५४५ ॥ तं सत्थं लूडेंउँ, तक्करबग्घा पहाविया तत्थ । तो हरिण व्व पणट्ठा, भयतट्ठा सत्थिया सव्वे ॥ ५४६ ॥ सो पुनरो पविट्ठो, भट्ठो सत्थाउ तं महाअडविं । उल्लट्टियकूवोदग-मित्र कंठगएहि पाणेहिं ॥ ५४७ ॥ तत्तो गिरि