________________
धर्मविधि ॥९३॥
आधारो होसि थंभु व्व ॥ ५७ ॥ सिरिओ अंसुपवाहं, मुंचतो गग्गयस्वरं भणइ । किं ताम ! घोरकम्मं, चंडालोऽवि हु कुणइ एयं ।। ५८ ।। भइ पिया वच्छ ! तुमं, गुरुवयणवियारणं पकुव्वतो । संपइ नियसत्तूणं, मणोरहे चेत्र पूरेसि ।। ५९ ।। राया जमुन्त्र कुविओ, सकुटुंबे चैव जा हणइ अम्हे । ताव ममेगस्स खए, रक्खेसु कुलक्खयं वच्छ ! ॥ ६० ॥ भक्खियताळउडविसं, निवं नमिस्सामि तो मह मुयस्स । छिंदिज्ज तुमं सीसं, पिउहच्चावि हु न ते वच्छ ! ॥ ६१ ॥ इय बोहिओ स पिउणा, तं पडिवज्जिय करेइ तह चेव । उत्तरसुहफलकज्जे, कुणंति असुहंपि धीमंतो ॥ ६२ ॥ तुमए वच्छ ! किमेयं, सहसा अइदुकरं कर्यं कम्मं । एयं ससंभ्रमेणं, निवेण पुट्ठो भणइ सिरिओ || ६३ || जइयच्चिय सामि ! तर, चुको नाओ इमो हओ तइया । पहुमणअणुसारेणं, जम्हा भिचाणवि पविती ॥ ६४ ॥ देव ! वियारो जुज्जइ, भिच्चाण सर्व वियाणिए दोसे | तम्मि पुण सामिमुणिए, पडियारो चेव न वियारो ॥ ६५ ॥ अह सचिवमरणकज्जाइ कारिडं सिरिययं भणइ नंदो । सयलव्वावारजुयं, गिण्हमु मुद्द इमं पिउणो ॥ ६६ ॥ अह विन्नवेइ सिरिओ, नंदनिवं पणमिऊण इह देव ! । चिहड़ जिट्ठो भाया, मह इट्ठो धूलभ त्ति ||६७|| नियजणय पसाएणं, कोसावेसा गिमि निचं (भं) तं । जाया बारस वरिसा, विसयहं भुंजमाणस्स || ६८ || अह आहविय तमत्थं, सथूलभद्दोऽवि निवरणा भणिओ । आलुञ्चिऊग एयं देव ! करिस्माभि इय भइ ।। ६९ ।। आलुच इि चिय, इय निववयणाउ धूल भदोऽवि । गंतुं असोगवगियाइ, चिंतए नियमणे एवं ॥ ७० ॥ सुहकारणाइभोयण-सयणसि गाणाइयावि कालम्मि । न हवंति निओगीणं, रोराण व परवसाण सया ॥ ७१ ॥ धम्मत्यकाममुक्खा भणिया मणुयत्ततरुवरस्स फलं । तं पुण निओगिणो कह, निओगहिमदहणदाहाओ ? ।। ७२ ।। तत्थ अणिट्ठियपात्रा - रंभे सया पसत्तचित्ताणं । छायाइ
प्रकरणम्
| ॥९३॥
