________________
धर्मविधि ।।७४ ।
| आई । ता मयणसप्पदहस्स, मन भरणं चिय हवेइ ॥ ११॥ इय चितंतो एसो, तं संठविऊण हिययपडयम्मि । कहमति गिमि गंतुं, लग्गो देवि व सुमरे ॥ १२॥ अह सो तह चिटतो. पयंपिओ तुलपियवयम्सेहिं । किं मित्त ! अज एवं, दीससि अवमाणित व्च तुमं ॥ १३ ॥ किं कावि तुज्य कत्थवि. पीडा केणावि कोविश्रो किं वा । अम्हाण सहे ! साहसु, नियहिययाओऽवि अहियाण ॥ १४ ॥ अह स भणड भो भित्ता ! दिवा जिणदत्तमिविणो धया । अज्ज मए ता रहियं. मह-५ हिययं तीइ पासम्मि ॥१५॥ इत्त चिय सन्नोऽहं. एसो चिट्ठामि कजवानढो । जड़ मचं पियमित्ता, ता मह तं मग्गह निमित्तं ॥ १६ ॥ अह ते तं पडिवज्जिय, पत्ता जिणदत्तसिटिणो भवणे । उचियपडिवत्तिएवं तेणवि सम्माणि भणिया ॥१७॥ साहेह मज्झ तुम्भे, किमज आगमणकारणं इत्थ ? । तो तेसि ममाओ. एगो सिटि भणइ एवं ॥ १८ ॥ पुत्तिं तुज्झ सुभई, अणुवमरूवाइएहि अइभई । मग्गेइ बुद्धशासो. नीसेसगुणाण आवासो ॥ १९ ॥ रइपयणाण व तत्तो. तेसिं दण्डंपि संगमो || जुत्तो । हवइ बहूवरजोगो, अणुरूवो जमिह पुन्नेहिं ॥२०॥ अह जंपइ जिणदत्तो. तुब्भे निसणेह चिठ्ठइ समाणं । जाइकुलरूवजोव्वणविहवाईय समग्गंपि ॥ २१ ॥ नवरं रयणिदिणाण व. एयाण विभिन्नधम्मियत्तणओ । न हवइ जोगो | तम्हा, कह पुत्ति देमि एयस्स ? ॥ २२ ॥ तो तेहि समागतुं, सव्वंपि निरूवियं इमं तस्स । सोऽवि ह तं सोऊणं, उवायमेयं विचिंतेइ ॥ २३ ॥ कवडेण सावगत्तपि, गिण्डिउ कन्नयं अहं एयं । परिणेमि जमिह अन्नो. कोऽवि उवाओ फुरइ नेव ॥ २४ ॥ इय चिंतिऊण हियए. साहुसयासे समागओ सहसा । पणमिय पभणेइ गुरुं, करकमलं जोडिउं पुरओ ॥२५॥3
I७४॥ भयवं ! भवन्नवेऽहं, पडिओ तुम्हाण सरणमल्लीणो । ता नित्यारह तुम्भे, नियधम्मतरंडदाणेण ॥ २६ ॥ तो तेहि तस्स ध
SOURCHAwarrior
KK -
