________________
श्रीमोध-न्धु
આમ જો જનાર સાધુ સવારે બીજીવાર ગુરુને પૂછ્યા વિના જાય તો ઉપર મુજબ દોષો ઉભા થાય. માટે એણે સવારે ચ નિર્યુક્તિ પુછીને જવું.
वृत्ति : यदि पुनरसौ गन्ता न प्रबोधं यायात्तत:॥ १५॥
ओ.नि. : बोहण अप्पडिबुद्धे गुरुवंदण घट्टणा अपडिबुद्धे । निच्चलणिसण्णझाई दृटुं चिढे चलं पुच्छे ॥१०॥
स्म नि.-१० २७अचेतयति सति तस्मिन् गन्तरि बोधनं जाग्रापनं गीतार्थः करोति । ततोऽसौ साधुरुत्थायाचार्याभ्यासमेति, गत्वा भ च यद्याचार्यो विबुद्धस्ततोऽसौ गुरवे वन्दनं करोति । अथाद्यापि स्वपिति ततः संघट्टना चाचार्यपादयोः शिरसा घट्टना"चलनं क्रियते अथासौ प्रतिबुद्ध एव किन्तु निश्चलो निषण्णः - उपविष्टो ध्यायी चास्ते, ततस्तमेवंभूतं निश्चलनिषण्णध्यायिनं दृष्ट्वा किं कर्त्तव्यमित्याह - 'चिट्टे' स्थातव्यं, "तेन गुरुध्यानव्याघातेन महाहानिसंभवात् । चलं पुच्छे 'त्ति अथ चलोऽसौ ततः प्रष्टव्यः-भगवन् ! स एषोऽहं गच्छामीति । ततश्चासावाचार्येण संदिष्टः - इदमेवं त्वया कर्तव्यमिति व्रजति । ચન્દ્ર. : હવે જો જનાર સાધુ સવારે સમયસર ઊઠે નહિ, તો પછી
वा ॥१५॥
