________________
॥२/१/३/३॥
48 सद्धिं गामाणुगामं दूइज्जेज्जा ।। (सू.१२७) ।। श्रीआचाराङ्ग 8 स भिक्षुर्गामान्तराले गच्छन् यद्यन्तराले एतत्पश्येत्, तद्यथा-परिखाः प्राकारान् कूटागाराणि - पर्वतोपरि गृहाणि, नूमगृहाणि-8
भूमीगृहाणि, वृक्षप्रधानानि तदुपरि वा गृहाणि वृक्षगृहाणि, पर्वतगुहाः, 'रुक्खं वा चेतियकडं' वृक्षस्याधो व्यन्तरादिस्थानकं, स्तूपं वा
व्यन्तरादिकृतं, तदेवमादिकं साधुना भृशं बाहं प्रगृह्य-उत्क्षिप्य तथाऽगुलिं प्रसार्य कायमवनम्योन्नम्य वा न दर्शनीयं नाप्यवलोकनीयं, 40 दोषाश्चात्र दग्धमुषितादौ [साधुाराशङ्क्येताजितेन्द्रियो वा सम्भाव्येत तत्स्थः पक्षिगणो वा संत्रासं गच्छेत्, एतद्दोषभयात्संयत एव येत् 46 18 गच्छेत् ।
स भिक्षुामान्तरं गच्छेत्, तस्य च गच्छतो यद्येतानि भवेयुस्तद्यथा - कच्छा:- नद्याद्यासन्नभूप्रदेशाः, मूलकवालुकादिवाटिका हवा, 'दवियाणि'त्ति अटव्या घासार्थं राजकुलावरुद्धभूमयः, निम्नानि-गादीनि, वलयानि-नद्या दि]वेष्टितभूभागाः, गहनंनिर्जलप्रदेशोऽरण्यक्षेत्रं वा, गुज्जालिका-दीर्घा वापी, सर:पङ्क्तयः- प्रतीताः, सरःसरःपङक्तयः-परस्परसंलग्नानि बहूनि सरांसीति, एवमादीनि
बाह्नादिना न प्रदर्शयेद् अवलोकयेद्वा, यतः केवली ब्रूयात् - कर्मोपादानमेतत्, किमिति ? यतो ये तत्स्थाः पक्षिमृगसरीसृपादयस्ते त्रासं ४. गच्छेयुः, तत्रोपविष्टानां साधुविषयाऽऽशङ्का समुत्पद्येत ।।
अथ साधूनां पूर्वोपदिष्टमेतत्प्रतिज्ञादिकं यत्तथा न कुर्यात्, आचार्योपाध्यायादिभिश्च गीताथैः सह विहरेत् ।। १२७ ॥ साम्प्रतमाचार्यादिना सह गच्छतः साधोर्विधिमाह
॥ १३७॥
