________________
गुण
माल।
चमकीने ऊठी चंचला । कां. अलीक बंदती वाण ॥ सु० १०॥ बाप तुमारो आयो हो । इह लेगयो नूपर खोल के । कां । राखो मोसू लाग । तुमरे चित्त नहीं आवे हो । एह छेड करे ? माहरी । कां० समझयो थारो राग ॥ सु० ११ ॥ मैं कपट न समझु भोली हो । वे दोली मोरी फिरे रहया । का० अब जीवो धिकार । मांग्या मुहरा तुम साहो । कर्म अशुभ हमारा प्रगट्या | कां० मिल्या भोदू भार ॥ मु० १२ ॥ एतो क्रोधन कीजे हो । छीजली तुमची देहडी । कां० तू मुझ प्राण आधार । शिक्षा देस्यु प्रात हो । सब दुःख मेट सूं ताहरो । कांई जीवन कोप निवार ॥ सु० १३ ।। प्रभाते उठ बोल्यो हो । निश क्यूं तुम आया तात जी । कां० पद भूषण दिखलाय । रे रे जरडी डोसा हो। तुम अक्कल विणठी मूलथी। कां० मोने ही बहकाय ॥ सु० १४ हूं ही तिहां मूलो हो । अचक्षु तूं समज्यो नहीं । का० । देत अछत्तोपाल । वा पतिभक्त सुशीला हो । रोवे छै थारा जीवने । कां किसं लग्यो जंजाल ॥ सु० १५ ॥ नारी ने परचावे हो । मन भावे नाही एकही । कां० हूंतो धीज लहाय । आलसहित घर रहिवो हो । सतियां ने जुक्तो छै नहीं। कां० जख कर देशी न्याय ॥ सु० १६ ॥ इम कही शीघ्र उठी हो । कर मंजन भूषण पहिरने । कां | करी समस्या जार । ढाल मध्य बजार चलती हो । तब गहिलो हे कर आवियो। कां० । भिड भज गयो तिवार. ॥ सु०१७ ॥ हवो अकारज मोटो हो। हिवे मुझे दिवानो छी गयो । कां। कीजे कवण उपाय । इम पछितावो करत हो । तिहां तत्क्षण श्राई चालके । कां०। पेठी मंदिर मांव । मु० १८ ॥ गहिलो पहिलो टाली हो । पल्लोबी लामो |
