________________
सुर
दीपिका
॥ २४ ॥
(मोक्ष) ते विषे जाणे (हियमुह णिस्सेसकामए सेतेणद्वेणं गोयमा सणकुमारे देविंदे भवसिद्धिए) हित जे सुख (अदुखनो बन्ध) इत्यर्थ ते निःशेष समस्त तेहने कामयते वांछे जे जाणे समस्त दुःख रहित याओ मुक्तिजाओ इत्यर्थः तेणें प्रयोजने (जंबाक्यालंकारे) हे गौतम, सनत्कुमार देवेंद्र भवसिद्धिक भव्य छे ( जाव णो अचरिमे ) यावत् चरिम छे पण अचरिम नही. आवा सुरपति शुभमतिवाला श्री जैनशासनना प्रभावक साधु साध्वी श्रावक श्राविकाओने हित सुख पथ्यकल्याण याओ. गुरुनी माफक आवी रीते चिंतन करवावाला देवेंद्रने अवर्णवादे करी कदि पण निंदवा नाहि.
जप तप संयम गुण जंकार, उत्तम क्षमावंत अणगार ॥ मिथ्यादृष्टि देखी अवगणे, न नमे धर्मकथा नदु सु ॥४६॥ सम्यदृष्टी सुरवर जोय, मुनिवर जाणी पंजली होय || जाण विमाण थकी उतरी, वंदे त्रण प्रदक्षणा करी ॥ ४७ ॥
॥ श्री जगवतीजीना १४ मा शतकना ३ जा उद्देशाना विषे कर्तुं बे. ॥
देवेभंते महाकाए महासरीरे अणगारस्स भावियप्पणो मझं मझेणं वीइवएज्जा ? गोयमा ! अत्थेगइया वीइवएज्जा अत्थेगइया को बीएज्जा, सेकेणद्वेणंभंते ! एवंयुचर, अत्थेमइया वीइवएज्जा अत्थेगइया णो वीइवएज्जा ? गोयमा ! देवा दुविहा पण्णत्ता, तंजहा मायमिच्छदिट्टी उववण्णगाय, अमायी सम्मदिठ्ठी उववण्णगाय, तत्थणं जेसे मायी मिच्छदिठ्ठी उवव
सु० दी०
॥॥ २४ ॥