________________
॥ श्रीसूत्रकृतांगे द्वितीयश्रुतस्कंध द्वितीयाध्ययने यालापकः ॥ ६० ॥
अहावरे तच्चस्स द्वाणस्स मिस्सगस्स विभंग एव माहिज्जइ जे इमे भवंति आरणिया आवसहिया गामणियंतिया कण्डुईरहस्सित्ता जाव ते तओविप्पमुच्चमाणा भुज्जो एलमूयत्ताए पच्चायंति एसठ्ठाणे अणारिए अकेवले जाव असवदुरकहीणमग्गे एगंतमिच्छे असाहु एसखलु तच्चरस ठाणस्स मिस्सगस्स विभंगे एव माहिए ॥ ३० ॥
अर्थ – वे अपर श्रीजुं स्थानक जे मिश्रपक्ष तेनुं स्वरुप आवी रीते कदेवाय छे. जे ए मिश्रस्थानक छे, ते एने मिश्रस्थानक शाकारणे कहीये ? ते माटे विशेष कहे छे. अधर्मपक्षे मिश्रित जे धर्मपक्ष, ते कारणे एने मित्रपक्ष कहीयें. परंतु अधर्मना बाहुल्यपणाथकी, ए अधर्म पक्षज जाणवो. यद्यपि मिध्यादृष्टि पण केटलीएक विरति करे छे, तथापि ते चित्तने अशुद्धपणे, अने परमार्थने अजाणपणे, तथा अभिनवपित्तना उदयें, साकर मिश्रित दूधपाननी पेठें, तथा उखर क्षेत्रमां मेघदृष्टिनी पेठें ते धर्म पण तेनो फलदायक न थाय. ते कारणे मिश्रपक्ष, विशेषअधर्मपक्षने मलतोज छे. (जेइमेभवंति आरणिया के ० ) कंदमूल फलाहारी, दृक्षने मूले वसता ( आवसहिया के० ) कोइएक पानडानी झुंडी करीने रहे, ( गामणियंतिया के ० ) आजीविका चलाववा निमित्ते ग्रामने समीपे रहे, ( कण्हुईरह स्सित्ता के० ) कोइएक कार्यने विषे रहस्यना करनार, एवा तापसादिक पूर्वोक्त जे होय ते मिश्र पक्षवाला जाणवा. ( जावतेत ओविप्पमुच्चमाणा के ० ) यावत् यद्यपि ए कांहीएक कायक्लेश करे तथापि ते आसुरी किल्बिपियाओने स्थानके जड़ उपजे. ते स्थानकथकी आयुष्यने क्षयें