________________
एषणा
१४०
|ते कहिये संयोजना, प्रथम दोष नवि नेसेरे ॥ ममळी ५० ॥ए॥ प्रवचन जिनवरे जे नएयो, नोजन जेह प्रमाणरे ॥ अधिक मुंजे नहीं ते थकी, बीजो दोष ते जाणरे ॥ मंगळी दू० ॥एए || दायकने रस बहु गुणे, रागी प्रसंसा कीजेरे ॥ चारित्र दहन ते तीसरो, दोष इंगाल कहीजेरे ॥ मंगळी दू० ॥ १०० ॥ दोषि दाताने दूषतो, अरस विरस रस नाखेरे ॥ चोथो दोष ते धूमनो, || जाणी जिनेश्वर दाखेरे ॥ मंगळी दू० ॥ ११॥ कारण बह नोजनतणा, तिण विणु तनुबळ का- || है| जेरे ॥ करतां पूषण पंचमो, कारण जिनने राजेरे ॥ मंगळी ५० ॥१०॥ धन्य ते झूषण टाळी जे, || लीये सूजतो अहाररे ॥ असक ते निरतो सदहे, ते पण गुण नंमाररे ॥ मंगळी ५० ॥ १०३ ॥ ॥ वस्तु बंद ॥ जेह मुनिवर जेह मुनिवर पंच आचार, पाळे पंचिंछिय दमण, पंचवाण नममाण गंजण सुद्ध जिनागम पन्नवे, नविलाय नवनीम नंजण, साहु रयण तारणतरण, ते समरो निसदीस; श्री पार्श्वचं सूरि वीनवे, तसु पाय नामुं सीस ॥ १४॥ इतिश्रीमन्नागपुरीयवृहत्तपागहाधिराज वचनातिशयधारकयुगप्रद र श्रीपार्श्वचं सूरीश्वरविरचितमेषणाशतकप्रकरण संपूर्णम् ॥
BrmusatsaaRSAMBHOGuavitawa
answasuwasanasanaamavaseemaana/asavanAR/NAR
s nawwaliNteesta
१४॥
