________________
संज्ञारिये ॥ ते सांगली श्रावक खप करे, देले जिम जवसायर तरे ॥ १७ ॥ साधु काज व्यारे आहार, दीजे देहतणा आधार ॥ उयेकाय आरंभी जिदां, धाकर्मिक कह | ये तिहां ॥ १८ ॥ सहुमांहि ए गुरु दोष, तेथे करे जे मुनि तनु पोष । अष्टकर्म द्रढ बंधण करे, चजगति काल अनंतो फरे ॥ १९ ॥ श्री जिननाषित पंचम अंग, ते मांहि इम जरयो प्रसंग ॥ कारण विणु जे प्रदीप ते बांधे सही ॥ २० ॥ श्राधाकर्मिक दुष्ट अदार, पर आग्यानो लेइ आधार ॥ जे मुंजे तसु परिसेवणा, चोर तणीपरे परिभव घणा ॥ २१ ॥ कर्मिक जक्कनणी संचरे, तेने जे गुरु अंगि करे ॥ परिसुणा ते श्रुत जाणीये, नृप सुत न्याय तिदां आलीये ॥ २२ ॥ श्रधाकर्मिक जे जुजंत, तेहतणे सहवास वसंत ॥ जिणवर जाख्यो ते संवास, पल्ली जिम उघामो | पास ॥ २३ ॥ श्रधाकर्म जोग जे करे, तासु प्रसंसे दोष न करे ॥ ते अनुमोदन जिनवर कही, राजपुष्ट जेम ते निग्रही ॥ २४ ॥ उपमा शुचीतणी बे इहां, एहज बिलगे पात्रे जीदां ॥ ण काप कारीसी घर्षिए, तो सुजे प्रवचन बोलिये || २५ || लदे शुद्ध वरते इणे जाइ, लींगी
