________________
श्रीआगमीय - सूक्तावली
॥४०॥
32222 55
तु राओ । मा पुप्फभूयस्स भवे विणासो, सीलस्स थोवाण ण देति गंतुं ॥ (१४६-१-२)
आ ६५ गुसे गुत्तदुवारे कुलपुत्ते इत्थिमज्झनिद्देसे । भीतपरिसमदविए अजासिज्जायरे भणिए ॥ (१४६-१-६) ६६ अयुब्वपुंसे अवि देहसाणी वारेसि धूतादि जहेब भज्जं । हावराहेसु मपि पेक्खे जीवो पमादी किमु जोऽवलाणं ॥ ६७ पायं सकजोगहणाऽलसे य, बुद्धी परत्थेसु उ जागरूका । तमाउरो पस्सति णेहकत्ता, दोसं उदासीणजणो जगं तु ॥
द्वा
(१४७-१-१)
६८ कुलं विणासेर सयं पयाता, नदीव कूलं कुलटा उ नारी ॥ ( १४९-२-३)
882222.
६९ न चित्तम्णस्स विसेसमंधो संजाणते णावि मियंककंतिं । किं पीढसप्पी कह दूतकम्मं, अंधो कहिं कत्थर देखियत्तं ॥ बुद्धी बलं हीणवला वयंति किं सत्तजुत्तस्स करेह बुद्धी । किं से कही व सुता कयाई, वसुंधरेयं जह वीरऽभोज्जा ॥ (१५०-१-४)
७० वलया कोट्टागारा हेडाभूमी य होइ रमणिज्जा ।
वीएहि विष्पमुको उवस्सओ परिसो होइ ॥ (१५७-१-५) ७१ जं जह सुते भणियं तहेव जर तं वियालणा नत्थि किं कालियाणुओगो दिट्ठो दिट्टिप्पहाणेहिं ॥ (१५९ - २ - १०) ७२ उस्सग्गसुयं किंची किंची अवयाइयं भवे सुत्तं ।
तदुभयसुत्तं किंची सुत्तस्स गया मुणेयव्वा ॥ (१५९-२-१४) ७३ कत्थइ देसग्गहणं कत्थवि भण्णंति निरवसेसाई ।
उक्कमकमजुत्ताइं कारणवसओ निउत्ताइं ॥ (१६०-२-११) ७४ उग्गेण निसिद्धाई जाई दव्वाई संथरे मुणिणो । कारणजाते जाते सव्वाणिवि ताणि कप्पंति ॥ (१६१-१-१) ७५ वि किंचि अणुण्णायं पडिसिद्धं वावि जिणवरिंदेहिं । एसा तेसिं आणा कज्जे सच्चेण होयव्वं (१६२-१-३) ७६ दोसा जेण निरुज्ांति, जेण खिज्जंति पुब्वकम्माई ।
सो सो मोक्खोवाओ, रोगावस्थासु समणं व ॥ (१६२-१-८) ७७ अगस्त न कप्पति तिविहं जयणं तु सो न जाणाइ ।
अण्णवणाएँ जय सपक्खपरपक्खजयणं च ॥ (१६२-१-१५) ७८ ण हु सको सुत्तस्थो णिउणो खलु अपडिवोहिओ णाउं । (१६२-२-३)
बृहत्कल्पस्य
श्री सूक्तानि
5 ts the 5
जा
सं
॥४०॥
