________________
મો કયાણ ન્દિર
મહાયન્ત્ર
પૂજનવિધિઃ
TOGGLE
અતિપિ દીસે, તુ' અશ્થિાત પશુ નહિ રીસે. પ્રભુ॰ ૨ જ્ઞાનવત અજ્ઞાનને રાખે, હિત મૃદુ કથક સ્થિત દાખે; તુંહી સકલગુરુ નવ હેઇ, આપ નિરાગી રાગી સહુ કોઇ. પ્રભુ॰ ૩ અણુણિયા પણ પડિત સહુથી, અનલ...કારી સુભગ બહુથી; તું વ્રતધારી નિવૃ`તિ નારી, નિશદિન વિલસે તુ' અવિકારી. પ્રભુ૦ ૪ દણિપરિ તારા મહિમા ઝાઝા, તુંહિ જ નિરાશથી એ છે આઝ; નયમિલ પ્રભુ જગદુખકારી, સુરતઽ તુજ પર કરૂ* ઉવારી. પ્રભુ૦ ૫
સ્વામી હેાવા છતાંયે, ત્રણ જગતતણા, દુ`ત સ્વામ છે! તું, છે! અક્ષર સ્વભાવે, પણ લિપિવિણ છે, નાથ ! હૈ વીતરાગન્ ! અજ્ઞાની છે છતાંયે, નિશદિન તુજમાં, વિશ્વ દેખાડનારૂં, કેવી રીતે સૂરે છે, અમલિન જિનદ ! જ્ઞાન જે જાય નાહીં. ।।૩૦। શ્લોક-૩૧ (નમોઽહઁ....) ૩ ગામÉમૃતનમાંત્તિ રનાંત્તિ રોષા – ૩સ્થાપિતાનિ મટેન રાટેન યાનિ ।
छायाऽपि तैस्तव न नाथ ! हताशो, ग्रस्तस्त्वमीभिरयमेव परं दुरात्मा ॥ ३१ ॥ स्वाहा ભાષા – શ્રી પાર્શ્વનાથ સ્વામિની અવજ્ઞા કરનાર કમઠાસુરજ ભવમાં દુઃખ પામનારા થયા. એ ત્રણ શ્લોકમાં કહે છે પ્રથમ ધૂળવૃષ્ટિ ઉપસર્ગ – હે નાથ ! મૂખ કમઠાસુરે ક્રોધથી સમગ્ર આકાશ ભરાઇ જાય તેટલી જે રજ તમારા ઉપર ઉડાડી તે રજવડે તમારા શરીરના પડછાયા કે કાંતિ પણ હશુાઇ નહી. પરંતુ કેવળ તેની આયા−ઈચ્છા હણાવા સાથે તે દુરાત્મા પોતેજ કમરૂપી રજવડે લેપાયેા. શ્રી કનકકુશલ ગણુ વૃત્તિમાં લખે છે કે – વાતોક્ષજ્ઞાનિ रजांसि सूर्यातपच्छायां घ्नन्ति सूर्यं वाच्छादयन्ति । तव तु छायाऽपि न हता । तु पुनः परममी भिरयमेव हताशो दुरात्मा ग्रस्तः । भावार्थ - जिनेश्वर की अवज्ञा करने वाले को अमर्थ प्राप्ति - हे नाथ! मूर्ख कमठासुर ने क्रोध से समग्र आकाश मर जाए उतनी जो रज धूल आप पर बरसाई उसके द्वारा आपके शरीर की परछाई या
૨૭૨)
