________________
श्री
आवश्यक
चूर्णौ उपो घात नियुक्तौ
॥२९३॥
दणं तेयं असहमाणी पच्छा तावसरूवं विउव्वित्ता वक्कलनियत्था जडाभारेण य सव्वं सरीरं पाणिएण ओल्लेत्ता दहंमि उवरिं ठिता सामिस्स अंगाणि धुणति वायं च विउच्चति, जदि पागतो सो फुट्टितो होन्तो, सा य किल तिविद्धकाले अंतेपुरिया आसि ण य तदा पडियरियत्ति पदोसं वहति, तं दिव्वं वेयणं अहियासंतस्स भगवतो ओही विगसिओ सव्वं लोगं पासितुमारद्धो, सेसं कालं गन्मातो आढवेत्ता जाव सालिसीस ताव सुरलोगप्पमाणो ओही एकारस य अंगा सुरलोगगप्पमाणमेत्ता, जावतियं देवलोगेसु पेच्छिताता । सावि वंतरी पराजिता संता ताव उवसंता पूयं करेति ।
पुणरवि भद्दियणगरे तवं विचित्तं तु छट्टवासंमि । मगहाए निरुवसग्गं मुणि उदुबद्धमि विहारत्था ।। ४-४८६ । ३० ततो भगवं भद्दियं नाम नगरिं गओ, तत्थ छटुं वासावासं उवगतं, तत्थ वरिसारते गोसालेण समं समागमो, छडे मासे भगवतो गोसालो मिलितो । तत्थ चतुमासखमणं, विचित्ते य अभिग्गहे कुणति भगवं ठाणादीहिं, बाहिं पारेता ततो पच्छा मगहविसए विहरति निरुवसग्गं अट्ठमासे उदुबद्धिए ।
आलभियाए वासं कंडग तब (हि) देउले पराहुत्तो । मद्दणदेउलसारिय मुहमूले दोसुवि मुणित्ति ॥४-४८७॥३१॥ एवं विहरिऊणं आलाभतं एति, तत्थ सत्तमं वासावासं उबगतो चाउम्मासखमणेण, ततो बाहिं पारेता कंडगं नाम संनिवेसं तत्थ एति, तत्थ वासुदेवघरे सामी कोणे ठितो पडिम, गोसालोवि वासुदेवपडिमाए अधिट्ठाणं मुहे काउं ठितो, सो वासपडियरओ आगतो तं तहाठितं पेच्छति, ताहे चिंतति-- मा लोगो भणिही धम्मिओ रागद्दोसिओत्ति, गामं गंतूण कहेति- एह पेच्छद्द, मा भणिहिह राइतओत्ति, ते आगता, ताहे दिट्ठो पिट्टितो, पच्छा णिव्त्रासिज्जति य, अन्ने भांति -एस पिसाओ, ताहे मुको, ताहे निग्गया
कटपूत
'नोपसर्गः
॥२९३॥
