________________
श्रीमलधायतिदिष्टाः
विशेषावश्यक गाथा:
॥४९
॥
सहावविवरीमा छ । उबलंभमणो णाया
| ओगाहणाए सिद्धा, भवत्तिभागेण होति परिहीणा । संठाणमणित्यंत्थं, जरामरणविप्पमुक्काणं ॥ ३८२३ ।। ९७४ ।। (३१८३ मु.) असरीरा जीवघणा उवउत्ता दंसणे य णाणे य । सागारमणागारं लक्खणमेयं तु सिद्धाणं ।। ३८४४ ॥ ९७७ ॥ केवलणाणुवउत्ता, जाणती सव्वभावगुणभावे । पासंति सव्वओ खलु, केवलदिट्ठीहणताहि ॥ ३८४५ ॥ ९७८ ॥ |णाणंमि दंसणंमी, एत्तो एगतरगंमि उवउत्ता । सब्बस्स केवलिस्सवि, जुगवं दो नत्थि उवओगा ॥ ४६ ॥ ९७९ ।।
मुत्तो करणाभावादण्णाणी खंव णणु विरुद्धोयं । जमजीवयाइ पावइ, एत्तोच्चिय भणति तनाम ।। ४७ ।। १९९३ ।। | दव्वामुत्तत्तसभावजातितो तस्सहावविवरीयं । णहि जच्चतरगमणं जुत्तं नमसोव्व जीवत्तं ॥४८॥ १९९४ ॥
मुत्तादिभावओ णोवलद्धिमान्तदियाई कुंभाव्व । उवलंभद्दाराणि उ ताई जीवो तदुवलद्धा ॥ ४९ ॥ १९९५ ॥ | तदुवरमेऽवि सरणतो, तव्वावारेवि णोवलंभाउ । इंदियभिण्णो णाया, पंचगवक्खोवलद्धा वा ॥ ३८५० ।। १८९४ ॥ | णाणरहितो न जीवो, सभावतोऽणुब्व मुत्तिभावेणं । जं तेण विरुद्धमिदं, अत्थि य सो नाणरहिओ य ॥५१॥ १९९७ ॥ किह सो नाणसरूवो?, जणु पच्चक्खाणुभूतियो नियये । परदेहमिवि गम्मति, स पवित्तिनिवित्तिलिंगाउ ॥५२॥ १९९८ ॥ | सब्वावरणावगमे सो सुद्धतरो हवेज्ज सूरोव्व । तम्मयभावाभावादण्णाणित्तं ण जुत्तं से ॥ ५३ ।। १९९९ ।।
एवं पयासमतिको जीवो छिदावभासयत्ताओ । किंचिम्मत्तं भासइ, छि (ड्डा) वरणप्पदीवोव्व ॥ ५४ ॥२०००॥ | सुबहुयतरं वियाणई, मुत्तो सव्वप्पिहाणविगमाउ । अवणीयघरो ब्व णरो, विगयावरणोऽहवा दीवो ॥ ५५ ॥ २००१ ॥ णवि अस्थि माणुसाणं, तं सोक्खं नवि य सम्वदेवाणं । जं सिद्धाणं सोखं, अन्वाबाहं उवगयाणं ॥ ५६ ।। ९८० ।।
॥४९॥
