________________
| छे, अने हमणां वळी स्त्रीनी प्रेरणाथी जेम पवनना मुसवाटथी अग्निनी द्धि थाय तेम आनी पण दुष्टबुद्धि अधिक ।
वृद्धि पामी छे. खरेखर दुनियामा स्त्रीओए महान् महर्षिोने पण पोताना मनोहर तीव्र कटाक्ष तेमज वाग्वाणोथी पोताने वश करी कीधा छे, तो पछी आना जेवो एक सामान्य मनुष्य तेनी आगळ | करी शके १ ॥५०॥
सुवंशजोऽप्यकृत्यानि, कुरुते प्रेरितः स्त्रिया।
स्नेहलं दधि मध्नाति, पश्य मन्थानको न किम् ? ॥ ५१ ॥ ।२२||
भावार्थ-उच्च कुळमां जन्म पामेल पुरुष पण स्त्री वडे प्रेरायेलो नहिं आचरवा योग्य अकृत्यनु आचरण करे छे, कारण के, मुवंशथी थयेलो-सारा वांसथी बनेलो रवैयो स्त्री वडे प्रेरायेलो छतो शुं स्नेहवाला-चिकाशदार दहीजें मथन करतो नथी ? अर्थात् करेज छे. ॥ ५१ ॥
देवद्रव्योपभोगेन, घोरां यास्यति दुर्गतिम्।
ततो बन्धुरयं बन्धु-रया बोध्यो गिरा मया ॥ ५२॥ भावार्थ-आ मारो भाइ जो स्त्रीना कथन मुजब देवद्रव्यनो उपभोग करशे, तो अत्यंत भयंकर नरकादि || दुर्गतिमां जशे, माटे आने मारे मृदु अने श्रेष्ट वाणीथी प्रतिबोध करवो जोइए. ॥ ५२ ।।
