________________
२ कामदेवाध्ययन
उपासकदशांग सानुवाद ॥७ ॥
॥७
॥
BXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
| पाएसु अंगुलीओ, सिप्पिपुडसंठिया से नक्खा, लडहमडहजाणुए विगयभग्गभुग्गभुमए अवदालियवयणविवरनिल्लालियग्गजीहे सरडकयमालियाए उन्दुरमालापरिणद्धसुकयचिंधे नउलकयकण्णपूरे सप्पकयवेगच्छे अप्फोभागना लाकडा सरखा अने मडह-अप्रशस्त जानु-दींचणवाळो, विकृत-बेडोळ, भग्न-मांगेल अने भुग्न-वांकी भमरवाळो; अबदारित-पहोलुं करेल छ मुख रूपी विवर जेणे तथा निर्लालित-बहार काढेल जीभनो अग्रभाग जेणे एवो, शरट-काकीडानी जेणे माळा करी छे एवो, उंदरनी माळा वडे युक्त सुकृत-सारी रीते करेलुं छे चिन्ह जेणे एवो, जेणे नकुल-नोळीयानुं कर्णपूर-काननु आभूषण करेलु छ अने सापर्नु वैकक्ष-उत्तरासंग करेलुं छे एवो, करास्फोट करतो, जेणे भयंकर अट्टहास्य कयुं छे एवो, नानाविध-अनेक नेरणी अने अस्त्रो राखवानी कोथळी नो पेठे 'उरंसि'-छातीमा लटके छे. 'पोट्ट' पेट अयःकोष्ठकवद-लोढानी कोठीनी जेम वृत्त-वल-गोळ छे. तथा 'पाणकलन्दसरीसा' पान-धान्यना रस बडे संस्कारकाळ पाणी, अर्थात् कांजी, जे बडे वणकरो खोने पाय छे, तेनुं कलन्द-कुंई, तेना सरखी गम्भीरपणावडे तेनी नाभि-जठरनो मध्य भाग छे. अन्य वाचनामां आ प्रमाणे पाठ छ- "भग्गकडी विगयवंकपट्टी असरिसा दोषि तस्स फिसगा" तेमां जेनी केड भांगी गयेली अने विगय-विकृत-बेडोळ अने वक्र-वांकी पृष्ट-पीठ छे एवो, तेना बन्ने फिसगा-कुला असमान छे. 'सिकगसंठाणसंठिए शिक्यक-शीकुं, जे दहीं वगेरेना पात्रनु दोरीमय अवलंबन-आधारभृत छे, तेना भकारवालं तेनुं नेत्र-मन्थानना दण्डने खंचवान दोरडं, तेनी पेठे लावु होवाथी नेत्र-पुरुषचिन्ह छे. किण्वपुटसंस्थानसंस्थितं' किण्व-मदिराना अङ्गरूप तंदुलादिथी भरेल परस्पर संलग्न गुणना [छालकाना] आकार जेवा तेना वृषण-अण्डकोश छे, तथा 'जमलकोहिया ठाणसंठिया' यमल-समानपणे रहेल बे कोठीनी आकृतिना जेवा तेना ऊरु-साथळ छे. तथा 'अज्जुणगुटुं व अर्जुन-एक जातनु घास, तेना गुटुं-गुच्छाना जेवा तेना जानु | ढिंचण छे. हमणां कहेली उपमार्नु समानपणु बतावे छे-ते अत्यन्त वक्र अने विकृत-बेडोळ तथा बीभत्सदेखावयाळा छे. तेनी जंघा-ढिंचणनी नीचे रहेनारी जांघ-कर्कश-कठण छे एटले मांसरहित छे. तथा रोम-बाळ वडे उपचित व्याप्त छे. तथा अधरी-चाटवानी शिला. तेनी आकृति