________________
उपासकदशांग सानुवाद
१ आनंदाध्ययन
KRI॥१९॥
॥१९॥
तेणाहडे, तक्करप्पओगे, विरुद्धरजाइक्कमे, कूलतुलकूडमाणे, तप्पडिरूवगववहारे ३ । तयाणन्तरं च णं सदारसन्तोसिए पञ्च अइयारा जाणियव्वा, न समायरियव्वा, तंजहा-इत्तरियपरिग्गहियागमणे, अपरिग्गहियागमणे, अणङ्गकीडा, परविवाहकरणे, कामभोगतिव्वाभिलासे ४ । तयाणन्तरं च णं इच्छापरिमाणस्स समणोख्यान-एकान्त निमित्ते असद् दोपनो आरोप करवो. ३ स्वदारमत्रभेद-पोतानी स्त्रीनी रहस्य-गुप्त वात प्रगट करवी. ४ मृषोपदेशअसत्य बोलवानो उपदेश करवो. अने ५ कूटलेखकरण-जुठा खतपत्र करवा. त्यार पछी स्थूल अदत्तादान-विरमण व्रतना पांच अतिचारो जाणवा, पण तेनुं आचरण न करवू. ते आ प्रमाणे-१ स्तेनाहृत-चोरे आणेली वस्तु खरीद करवी. २ तस्कर प्रयोग-चोरने चोरी करवा माटे प्रेरणा करवी, ३ विरुद्ध राज्यमा गमन करवू, ४ कूटतुलाकूटमान-खोटा तोला अने माप राखवा. ५ तत्पतिरूपकव्यवहार-मूळना वस्तुना जेवी वस्तुनो व्यवहार-प्रक्षेप करवो. त्यार बाद स्वदारसंतोष व्रतने विशे पांच अतिचारो जाणवा, पण क्रोधादि वडे दृषित मनवाळो गो-पशु अने मनुष्य वगेरेने न करे, तथा “न मारयामीति कृतव्रतम्य विनैव मृत्यु क इहातिचारः। निगद्यते यः कुपितः करोति व्रतेऽनपेक्षः तदसौ ती स्यात् ॥१॥ कायेन भग्नं न ततो व्रती स्यात् कोपाड्याहीनतया तु भग्नम् । तद्देशभंगादतिचार इष्टः सर्वत्र योग्यः क्रम एष धीमन् ॥" हुँ 'मारीश नहि-प्राणघात नहि करूं' आ प्रमाणे व्रत लेनारने तेना मृत्यु सिवाय शो दोष लागे छे? परन्तु जे गुस्से थईने बंध वधादि करे छे तेथी ते व्रतधारी व्रतथी निरपेक्ष थाय छे. तेणे कायाथी व्रतनो भंग कयों नथी माटे ते प्रतधारी कहेवाय छे, परन्तु कोप-गुस्सो करवाथी दया रहितपणे व्रतनो भंग कर्यों छे माटे अंशतः भंग थवाथी अतिचार लागे छे. हे बुद्धिमान् आक्रम बधां व्रतोमा योजयो.
स्थूलमृषावाद चिरमणना पांच अतिचार-१सहसाअभ्याख्यान-सहसा-बगर विचार्ये अभ्याख्यान-खोटो दोष चडाययो, खोटं आल
CCCEEEEEEEECO