________________
उपासकदशांग
सानुवाद
॥ १७८॥
दसमं अज्झयणं ।
१. दसमस्स उक्खेवो । एवं खलु जम्बू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं सावत्थी नयरी । कोट्ठए चेइए। जियसत्तू । तत्थ णं सावत्थीए नयरीए सालिहीपिया नामं गाहावई परिवसइ । अड्डे दित्ते । चत्तारि हिरण्णकोडीओ निहाणपउत्ताओ, चत्तारि हिरण्णकोडीओ वुड्डपउत्ताओ, चत्तारि हिरण्णकोडीओ पवित्थरपउत्ताओ । चत्तारि वया दसगो साहस्सिएणं वएणं । फग्गुणी भारिया । सामी समोसढे । जहा आणन्दो तहेव गिहिधम्मं पडिवज्जइ,
१० सालिहीपिता अध्ययन
१. दसमा अध्ययननो उपोद्घात कहेवो. हे जम्बू ! ते काळे ते समये श्रावस्ती नगरी हती. कोष्ठक चैत्य हतुं. जितशत्रु राजा हतो. ते श्रावस्ती नगरीमां सालिद्दीपिता नामे गृहपति रहेतो हतो. ते धनिक अने दीप्त-तेजस्वी हतो तेने चार हिरण्यकोटी निधानमां मूकेली, चार हिरण्यकोटि व्याजे मूकेली अने चार हिरण्यकोटि धनधान्यादिना विस्तारमां हती. तेने दस हजार गायोनुं व्रज एवा चार व्रजो हतो. फाल्गुनी भार्या हती. महावीर स्वामी समोमर्या. आनन्दनी पेठे ते गृहस्थधर्मने स्वीकारे ले. अने कामदेवनी
१ नव अने दस अध्ययन स्पष्ट छे. दरेक अध्ययने उपक्षेप-उपोद्घात अने निक्षेप-निगमन विचारीने कहेवो. तथा 'प प्रमाणे हे जम्बू' इत्यादि उपासकदशानुं निगमन वाक्य जाणवु.
१० सालिहीपिता
अध्ययन
॥१७८॥
