________________
नैपेधिक्या भुवनमल्लः
श्रीदे० चे त्यश्रोधर्म संघाचार
विधौ ॥४१॥
अनियंता कुमरं मिचा गंतुं कहंति मंतीणं । तेविह संनिहियवला तं कयजना गवेसंति ॥७॥ आगम्म नरो एगो अह कुमर पर | पयंपइ इहं भो । मा किंपि चिंतिमुऽन्न कारणओ तं मयाऽऽणीओ ॥७६॥ को तं? किमाणिोऽहं इय कुमरुत्ते नरोभणइ सुणसु । | अमिअगई असुरोऽहं कीलाभवणं च मह एयं ॥७७॥ कहा दइआसहिओ उर्जिते सुमइकेवलिं नंतुं । चलिओ निएमि मग्गे
जोगिअमिकं मसाणंतो ७८॥ रत्तंदणकयतिलयं परिहियमिगचम्मचित्ततयदुत्थं । कसिणाहिजोगवट्ट मिल्हंतं गुरुयहुंकारं ॥७९।। | तस्सग्गे जलिरानिलकुंडं वाममि कन्नगं चेगे। रुयमाणिं रतंदणदित्तं कणवीरमालिल्लं ।। ८०॥ तं जा खिविही जलणे स मए ता | तजिओ अरे पाव ! । असमंजसमिअ काउं कथिहि वचसि हयास ! ॥ ८१ ॥ तो सो मीओ कनं मुत्तुं नट्ठो दयाइ मे मुक्को। पत्तो अहंपि रेवयगिरिमि तं बालियं गहिउं ।। ८२ ॥ तत्थ सिरिसुमइकेवलिमुणिणो कमकमलजमलमहं । पणमित्ता आसीणो सुणेमि इय देसणं अणहं ॥८॥ "कोहो अप्पीइकरो उब्वेयकरो य सुगइनिद्दलणो । वेराणुबंधजणणो जलणो वरगुणगणवणस्स | 11८४॥ कोहंधा निहणंति पुत्तं मित्तं गुरुं कलत्वं च । जणयं जणणि अप्पपि निग्षिणा किंचन कुणंति ॥८५॥ कोहग्गीपजलिओ
न केवलं दहइ अप्पणो देह। संतावेइ परंपिहु पहबइ परभवविणासाय ॥८६॥ता कोहमहाजलणो विज्झ वयवो खमाजलेण सया। | अन्नह दुसहं दुक्खं देइ जह इमीड बालाए ॥८७॥"भयवं! कोहवसेणं इमीड पत्तं दुहं कहंति मया । पणमिय पुट्ठोस कहइ केवली | असुर! निसुणेहि ॥८८॥ कयमंगलापुरीए धणसिट्ठिसुया उ बालविहवाऽऽसी । जयसुंदरीत्ति तीसे भत्तिजुया मायरा पंच ||८९: जिट्ठस्स पुणो भजा न बद्दए तीइ सह सया संमं । तं परिणावइ अन्नं कर्म सा मच्छरिल्लमणा ।।९०॥ तीइ कयं जंकिंपिवि दूसइ तह डहइ दुट्ठबयणेहिं । गयलजा संमुहमुत्तरं दयइ भाउजायावि ॥११॥जिणभवणमागयाओवि परुप्परं विलियभासण
॥४१॥