________________
श्रीदे
MamINS
चैत्यश्रीधर्म० संघाचारविधी ॥३८॥
नारद!1, २७॥ जइ अम्ह एस धूभो तो इह होही पए सियपडागा। अह मिक्खूणं तत्तो रचा इय सुणिय नरनाहो ॥ २८॥ | मथुराक्षतं धृभं रक्खावइ समंतओ नियनरेहिं अह देवी। पवयणभचा घट्टइ थूमे गोसे सियपडागं ॥२९॥ तं पिच्छवि अच्छरियं अतु- पककथा छहरिसो निवो पुरीलोओ। उक्किटिकलयलरवं कुणमाणो भणइ वयणमिणं ॥ ३०॥ जयउ जए सइ कालं एसो जिणनाहदेसिओ धम्मो जयउ इमो जिणसंघो जयंतु जिणसासणे मचा ॥३१॥ दटुं सुदिहिसुरसुमरणे उच्छप्पणं पवयणस्स। थिरयरओ स्वरगो पालिऊण चरणं गओ सुगयं ॥ ३२ ॥ मथुराक्षपकचरित्रं श्रुत्वेत्यौचित्यचंचवो भव्याः। प्रवचनसमुन्नतिकरी सुदृष्टिसुरसंस्मृति कुरुथ ॥३३॥ इति मथुराक्षपककथा । अथ येऽधिकारा यत्प्रमाणेन भयंते तदसंमोहार्थ प्रकटयन्नाहनव अहिगारा इह ललिय वित्थरावित्तिमाइअणुसारा। तिन्नि सुयपरंपरया बीयो दसमो इगारसमो॥ ३५ ॥
इह द्वादशस्वधिकारेषु मध्ये नव अधिकाराः प्रथमतृतीयचतुर्थपंचमपष्ठसप्तमाष्टमनवमद्वादशस्वरूपा या ललितविस्तराख्या चैत्यवंदनामूलवृत्तिस्तस्या अनुसारेण-तत्र व्याख्यातसूत्रप्रामाण्येन, मण्यंत इति शेषः,तथा च तत्रोकं "एतास्तिस्रःस्तुतयो नियमनोच्यते, केचिचन्या अपि पठंति, न च तत्र नियम इति न च तद्व्याख्यानक्रिया, एवमेतत्पठित्वा उपचितपुण्यसंभारा उचितेधूपयोगफलमेतदिति ज्ञापनार्थ पठंति-वेयावच्चगराणमित्यादि", अत्र च एता इति सिद्धार्थ बुद्धाण १ जो देवाणऽवि २ इकोदि इति ३, अन्या अपीति उज्जितसेल १ चचारि अट्ठ २ तथा 'जे अ अईयेत्यादि ३, अत एवात्र बहुवननं संभाव्यते, अन्यथा द्विवचनं दद्याद, 'पठंति सेसा जहिच्छाए' इत्यावश्यकचूणिवचनादित्यर्थः, न च तत्र नियम इति न तद्व्याख्यानक्रियेति तु भर्णतः श्रीहरिभद्रसूरिपादा एवं ज्ञापयंति-यदत्र यदृच्छया भण्यते तन्न व्याख्यायते. यत्पुनर्नियमतो भणनीयं तद् व्याख्यायते, 1॥३८८॥
alitihNIHINDImaIIIIIIMarattanARRAIPURNA